Amelka myślała, że tak jak jej mama, Gucio
oraz sąsiedzi również jest chochlikiem. Pewnego
dnia obudziła się zła, ponieważ źle spała
i przekonała się wtedy, że wyrosły jej małe
jedwabiste skrzydełka. Wówczas mama wyjaśniła
jej, że tak naprawdę jest wróżką, którą
kiedyś ważka przyniosła na próg jej domu
w małym zawiniątku. Amelka była bardzo
zdziwiona, ale prawdziwa zabawa rozpoczęła
się, kiedy dostała swoją czarodziejską różdżkę. Skoro jest wróżką, to
musi przecież nauczyć się czarować. Na szczęście Gucio dzielnie jej towarzyszy
i chętnie pomaga. Nie może tylko pójść razem z nią do szkoły,
ale nic dziwnego, ponieważ to specjalna szkoła, tylko dla wróżek. Amelka
chętnie się uczy z Wielkiej Księgi Zaklęć i postanawia, że zostanie detektywem.
Od tego czasu pomaga rozwiązywać codzienne i niecodzienne
zagadki dzieciom, które piszą do niej listy, np. tropi niszczyciela zabawek
Łukasza, na prośbę Szymka poznaje sekret ślimaków oraz znajduje Dudusia,
ulubioną maskotkę Julki i Kolczusia, jeżyka Marty.
W tej pięknie ilustrowanej książce dzieci znajdą osiem zabawnych historyjek

o Amelce-detektywie i jej asystencie Guciu. O jej dalszych przygodach
można dowiedzieć się z innych opowieści, które ukazały się w serii
pt. „Mała wróżka Amelka”. Nasza bohaterka bawi i uczy, wzrusza i rozśmiesza
małych czytelników prawie na całym świecie. Jestem przekonana, że
te krótkie opowiadania z pewnością spodobają się także i naszym przedszkolakom.
Jeśli zatem ktoś potrzebuje pomocy wróżki-detektywa, niech
śmiało klaśnie w ręce trzy razy – Amelka zjawi się na pewno.