Książka zawiera trzy obszerne opowiadania – „Armelle”, „Fascynacja”, „Koniec
i początek” – składające się na wydany w 1970 roku zbiór „Związki
uczuciowe”. Najdłuższym, a zarazem najciekawszym utworem jest ten
drugi. W „Fascynacji” bowiem, oprócz typowych dla prozy Iredyńskiego
związków alkoholowo-seksualnych, natrafiamy na mroczno-realistyczny
obraz życia młodego chłopaka w małym, zapyziałym miasteczku. Jest
okruch autentyzmu w postaci Szefa, harcerskiego drużynowego przybyłego
do Kluczowa nie wiadomo skąd, który staje się swoistym guru dla harcerzy
i harcerek, po czym wybrawszy spośród nich kilkoro, urządza z nimi orgie
seksualne. A po latach narrator, Andrzej, natyka się na niego w Warszawie
– w Akademii Sztuk Pięknych, bo Szef jest malarzem i pedagogiem…
To interesujący, a jednocześnie zapomniany kawałek prozy autora „Dnia
oszusta” i „Manipulacji”, przesłonięty przez te utwory, a przede wszystkim
przez sztuki sceniczne, które nota bene wykazują większą żywotność niż
Iredyńskiego powieści i opowiadania, nie mówiąc o wierszach.
W tomie drugim „Dzieł zebranych” napotykamy także na przegląd

publikacji o „Związkach uczuciowych” autorstwa Krzysztofa Mętraka,
Jacka Łukaszewicza, Włodzimierza Maciąga, Wacława Tkaczuka. Ostatnia
część książki zatytułowana „Zamiast posłowia”, składa się z dwóch
tekstów: pośmiertnego wspomnienia „Irek” z 1986 roku pióra Zbigniewa
Jerzyny oraz datowanych 6 lutego 2010 „Wspomnień” Doroty
Marczewskiej, pasierbicy Iredyńskiego.