Ta antologia literatury japońskiej równie dobrze mogłaby nosić tytuł
antologii klasyki literatury japońskiej bowiem znalazły się tu teksty najważniejsze,
najbardziej reprezentatywne, począwszy od najstarszych
kronik, zwojów „Kojiki”, po średniowiecze. Są tu też przykłady japońskiej
poezji, a nieżyjący autor antologii i jej tłumacz prof. Wiesław Kotański,
próbował odtworzyć w języku polskim pięcio- i siedmio- sylabowe
formy tanka, jak i dłuższe fraz choka. Trudom translatorskim poświęcił
wstęp do nowego wydania antologii (po pięćdziesięciu latach!) Mikołaj
Melanowicz, uczciwie wskazując przy tym na braki i niedostatki.