Po kilku latach nieobecności na półkach księgarń
ponownie ukazała się ta znakomita, przetłumaczona
na 40 języków, książka, która dziś już należy do
klasyki i stała się prekursorką nowoczesnej powieści
historycznej o starożytnym Egipcie.
Tytułowy bohater Waltariego, Sinuhe, to znajda

niewiadomego pochodzenia, cudem wyłowiony
z Nilu, przygarnięty przez bezdzietne małżeństwo,
wychowujące go jak rodzonego syna. Przybrani
rodzice dali chłopcu staranne wykształcenie
i umożliwili studia lekarskie u największych ówczesnych mistrzów.
Zdolności i przypadek sprawiają, że Sinuhe pojawia się na dworze

rządzącego władcy, zaprzyjaźnia się z następcą tronu, późniejszym
faraonem Enchnatonem, zyskuje jego przyjaźń i niemal bezgraniczne
zaufanie.
Inteligentny młodzieniec mimowolnie staje się świadkiem matactw

sprytnej królowej Teje, matki Enchnatona. Poznaje mechanizmy władzy.
Wyrusza w charakterze posłańca władcy do licznych krajów starożytnego
świata. Przeżywa najdziwniejsze przygody. Spotyka słynnych królów
i wodzów. Jest świadkiem licznych zbrodni. Bierze udział w wojnach
i krwawych rozruchach. Jest obecny przy narodzinach Tutenchamona.
Obserwuje rozkwit pierwszej religii monoteistycznej, kultu boga Atona,
i intrygi tracących na znaczeniu kapłanów starego boga Amona.
Sinuhe leczy, wypełnia niebezpieczne misje, doradza władcom,

namiętnie kocha, popełnia też niewybaczalne błędy, raz opływa w dostatki,
a raz żyje na skraju nędzy, obdarza przyjaźnią niewłaściwych ludzi,
wybacza i nienawidzi. A co najgorsze… poznaje prawdę o swoim
pochodzeniu, co sprawia, że staje się niewygodny dla tych, których
całe życie wspierał i którym służył z największym oddaniem częstokroć
ryzykując własne życie.
To powieść znakomicie osadzona w realiach Egiptu XIV wieku przed

naszą erą, przedstawiająca w barwnym stylu stan wiedzy o odkryciach
archeologicznych, pisana w mrocznych latach drugiej wojny światowej.
To wzruszająca, pełna mądrości historia o cenie, jaką często płaci się
w życiu za miłość, przyjaźń, lojalność i wierność.
Wreszcie to książka, która się nie starzeje i po którą od ponad 65

lat wciąż sięgają kolejne pokolenia odnajdując w niej piękno i poznając
historię schyłku jednej z najpotężniejszych dynastii rządzących Egiptem.
Dynastii, którą rozsławiło odkrycie na początku XX wieku grobu jej
ostatniego faraona, Tutenchamona, z którego imieniem związana jest
straszliwa klątwa i wiele zagadkowych zgonów.