W miarę jak pojawiające się jak komety „diety cud” po chwilowym sukcesie kończą się kolejnym
rozczarowaniem, coraz bardziej do głosu
dochodzą metody, które większe znaczenie
przywiązują do treningu psychologicznego.
Metoda TŚA, czyli „trening świadomego apetytu” w miejsce samoobserwacji, polegającej
na kontroli każdego pokarmu, jaki spożyje
się danego dnia, oparta jest na świadomym kontrolowaniu apetytu oraz wyeliminowaniu „obsesyjnego myślenia o jedzeniu”. Pomysłem, który był podstawą opracowania tej metody jest założenie, że w jak największym stopniu należy „odżywiać się tak, jak robi to niemowlę”. To jest w rezultacie treningu dopuścić do głosu i nauczyć się wysłuchiwania wewnętrznych sygnałów wysyłanych przez ciało. Trzeba też zdawać sobie sprawę, że w tym procesie dochodzenia do zwycięstwa nad „wilczym apetytem”,
naszymi przeciwnikami są z jednej strony współczesny przemysł
żywieniowy oferujący coraz to bardziej wyszukane smakowo potrawy, jak też z drugiej strony obłędne poszukiwanie „idealnej” sylwetki. Tymczasem, delikatnie mówiąc, „większość kobiet, które reprezentują współczesną idealną figurę kobiecą, znajduje się na samym
końcu lub nawet poniżej zdrowych przedziałów wagowych”. Książka w zasadzie adresowana jest do kobiet, ale z pewnością różnice
płciowe nie są aż tak wielkie, by nie mogła stać się pomocną i dla mężczyzn. Zwłaszcza, że logika zawartego wywodu nie jest pozbawiona
racjonalnych przesłanek.