8 grudnia 1980 roku został nazwany przez krytyków
muzycznych „dniem, w którym umarła muzyka”
– tego dnia psychopata, Mark Chapman, zabija legendarnego Beatlesa, Johna Lennona, strzelając do niego pięciokrotnie z rewolweru. Lennon odszedł
tuż po wydaniu jednego ze swoich najlepszych
albumów – „Double Fantasy”, będącego dialogiem z wieloletnią towarzyszką jego życia, starszą o siedem lat Yoko Ono. John i Yoko tworzyli
jedną z najbardziej medialnych par przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Dla wielu byli symbolem nadziei,
dla innych – szalonej ekstrawagancji. Historia ich miłości jest jedną z najbardziej szczególnych… I to właśnie o tym nietuzinkowym związku
snuje swoją opowieść francuski pisarz, Pierre Merle, zastanawiając się, kim tak naprawdę był John Lennon: pełnym wewnętrznych przeciwieństw
„bohaterem klasy robotniczej”, który za życia stał się mitem, geniuszem rocka nawróconym na sztukę awangardową, eks Beatlesem, który się zmienił pod wpływem Yoko, wiecznym nastolatkiem czy troskliwym
ojcem? A kim jest w istocie Yoko Ono, córka japońskiego bankiera,
artystka-idealistka, z której wyrosła kobieta interesu? Czy muzą, która zmieniła się w kobietę silnej ręki? Merle kładzie tym samym kres ostatnim marzeniom pokolenia tak niesfornego, jak i wspaniałomyślnie szlachetnego.