W całym Nowym Testamencie nie znajdziemy tekstu bardziej eklezjologicznego
niż słowo skierowane do Efezjan. Tenże list św. Pawła uczynił Raniero Cantalamessa‚ doktor teologii i literatury klasycznej‚ były wykładowca dziejów pierwotnego chrześcijaństwa‚ obecnie kaznodzieja Domu Papieskiego‚ przedmiotem medytacji wygłoszonych w Domu Papieskim w okresie Wielkiego Postu 2003. Medytacje owe miały formę
lectio divina – starożytnej‚ znanej niegdyś wszystkim chrześcijanom‚ powolnej i kontemplacyjnej lektury Pisma
Świętego – i w takim też kształcie znalazły się w omawianym tomiku. Rozpatrując
kolejne zagadnienia Pawłowego listu włoski kapucyn postrzega Kościół przez pryzmat czterech klasycznych obrazów: domu‚ ciała‚ oblubienicy i matki‚ poświęcając na omówienie każdego z tych zagadnień oddzielny rozdział. Wszystkie powyższe wątki znajdują swe dopełnienie w rozdziale piątym ukazującym Kościół domowy‚ czyli rodzinę chrześcijańską. Ojciec Cantalamessa twierdzi‚ iż nie można należycie odczytać kluczowej tezy Listu do Efezjan: „Chrystus umiłował Kościół” (Ef 5‚ 25), nie zadawszy samemu sobie pytania: „A czy ja kocham Kościół?”. On już zadał sobie to pytanie‚ już na nie odpowiedział twierdząco‚ teraz pragnie pomóc innym pokochać Kościół takim jaki jest – święty i grzeszny zarazem.