Aktorka tak doskonale piękna, że jako jedyna w historii kina odważyła
się grać bez makijażu i charakteryzacji. Jedyna, której pełne, wręcz
nachalne oświetlenie dodawało jeszcze uroku. I wreszcie jedyna, która
w wieku siedemdziesięciu lat zdecydowała się pozować w kompletnym
negliżu do najbardziej znanego i prestiżowego kalendarza na świecie
– kalendarza Pirelli, stając w szranki z modelkami młodszymi od siebie
o prawie pół wieku i wcale im nie ustępując figurą, że nie wspomnę
o urodzie. Sophia Loren, bo to o niej mowa, nieprawdopodobnie utalentowana
i nieprzeciętnej urody kobieta, rozpoczęła życie w slumsach
a dziś toczy je w najbardziej luksusowych rezydencjach świata, do których
zaprowadziła ją tytaniczna praca, a wprowadził wpływowy mężczyzna,
mogący z powodzeniem być jej ojcem.

Ostatnio wydana biografia Sophii Loren, którą wyrywają sobie
z rąk czytelnicy w kilkunastu krajach, opisuje jej dzieciństwo w biedzie,
kiedy to – jeszcze wówczas Sofia – często kładła się do łóżka
o pustym żołądku, pierwszy publiczny występ, kiedy to jako piętnastolatka
ruszyła na podbój świata w pokracznej sukience z zasłonki
i w zbyt dużych, pomalowanych na biało pastą do zębów butach,
pierwsze pojawienie się przed kamerą, pierwszą randkę z mężczyzną,
który miał stać się dla niej partnerem na całe życie, pierwszą
wielką rolę, pierwsze wyróżnienie, pierwsze zaszczyty, pierwszą rozpacz,
pierwsze rozczarowanie i pierwsze kroki na szczycie wśród
pięknych, sławnych, znanych, podziwianych, utalentowanych i bogatych.

„Życie jak film” to jak do tej pory najbardziej szczegółowa i najbardziej
intymna biografia aktorki, która była marzeniem milionów mężczyzn,
bożyszczem tłumów kobiet, chcących się do niej upodobnić,
oraz miłością najznakomitszych sław kina płci męskiej, partnerujących
jej na srebrnym ekranie.

To opowieść, którą się czyta jak bajkę z tysiąca i jednej nocy,
w której nie brak ani miłości – tej zakazanej i tej prawdziwie romantycznej,
ani sławy, ani chwały, ani wątków kryminalnych, ani śmiechu,
ani łez. Książka, po którą warto sięgnąć, by wejść do świata gwiazd,
by przekonać się, że w życiu wszystko jest możliwe i by poznać historię
świata kina co najmniej dwóch dziesięcioleci, która byłaby zupełnie
inna, gdyby nie było w niej Sophii Loren! I wreszcie, żeby uświadomić
sobie, że w życiu nic nie jest za darmo i wszystko ma swoją cenę.