Powieść, która pozwala uwierzyć, że w życiu wszystko jest możliwe. Że to, co wydarza się w życiu jest po coś. Nawet jeśli wydaje się być beznadziejnie, ostatecznie może przynieść pozytywne zmiany. To wydarzenie może dać impuls do działania, stać się fundamentem czegoś nowego, lepszego.

Maria, czterdziestoletnia wdowa, rozpoczyna nowe życie w małym miasteczku, w którym otwiera pizzerię. Joanna, młoda nauczycielka języka angielskiego dostaje w tej samej miejscowości pracę w szkole. Z kolei w tej placówce uczy się Janek, sympatyczny chłopak, któremu życie zdążyło dać solidnego łupnia. Losy tej trójki splączą się ze sobą. Bohaterowie powieści są wyraziści, wydają się być osobami z krwi i kości. Co czyni tę opowieść realną, z życia wziętą.

To książka bardzo przemyślana. O stracie, zmarnowanych szansach, cierpieniu, przemocy domowej i szkolnej, ale i o szczęściu, i wierze w drugiego człowieka. Autorka ma niezwykłą wrażliwość, jest w niej mnóstwo pozytywnej energii. Bardzo emocjonalna i życiowa książka.