Nikt w naszej redakcji nie chciał opisać tej książki, co chyba najlepiej pokazuje, jak bolesny jest temat,
którego dotyczy. „Zmaganie się z rakiem to nie zawsze jest zwycięstwo, ale zawsze odwaga i determinacja; ból nie jest karą, śmierć nie jest porażką, a życie nie jest nagrodą”, napisała w dedykacji
(„Markowi”) Agnieszka Pietrzyk. Wiele, jeśli chodzi o tematykę książki, wyjaśniają jej rozdziały: konsekwencje nowotworu złośliwego dla rodziny pacjenta i samego chorego (m.in. co się wówczas myśli i czuje i jak powinniśmy się w tym wszystkim odnaleźć), małżeństwo
„z rakiem” (właściwie nie tylko małżeństwo, ale i rodzicielstwo, współżycie intymne, aktywność zawodowa), także – o czym najtrudniej jest chyba czytać (i pisać…) – więź małżeńska rodziców zmagających się z chorobą nowotworową dziecka. Cóż, za odwagę podjęcia tak trudnego
– także, jak można się domyślać, dla samej autorki – tematu należą jej się podziękowania. Zwłaszcza że, jak sama przyznaje, psychoonkologia
rodzinna jest w naszym kraju słabo rozwinięta. A doświadczenia – niestety – wprost na odwrót.