Jest to wprawdzie
drugie wydanie „Wiedzy
obiektywnej”,
poprzedzone
jednak nowym obszernym
wstępem
tłumacza, w którym czytelnik
znajdzie nie tylko szkic biograficzny, ale także wyłożenia
najważniejszych tez filozofii
Poppera zawartych w tym tomie. Po raz pierwszy po angielsku
drukiem książka ukazała
się w 1971 roku i należy
do późniejszych prac autora
„Nędzy historycyzmu”. Polski
przekład pochodzi z 1989 roku, a Popper poprzedził go osobnym wstępem, w którym wspomina polskich filozofów z Alfredem Tarskim na czele, któremu całą książkę zadedykował.
Z Tarskim Popper dzielił
przede wszystkim stosunek do filozofii jako wiedzy obiektywnej,
a nie subiektywnej. Filozof powinien przede wszystkim
dążyć do poznania prawdy, prawda zaś zawsze jest obiektywna,
bo zgodna z rzeczywistością.
Myśl ta przyświecała
Popperowi przez całe życie, na niej też opiera się popularna
koncepcja społeczeństwa otwartego.