Minione stulecie wiele zdołało zmienić w zakresie szeroko rozumianych
pojęć dziecka i dzieciństwa. Obok istniejących wcześniej wyzwań
i zagrożeń (wojny‚ bieda‚ niepełne rodzicielstwo) pojawiły się nowe – rzeczywistość wirtualna‚ wszechobecne media‚ nowe oblicza przemysłu i związane z nimi ofensywne działania marketingowe nakierowane
na najmłodszych odbiorców. Zjawiska te sygnalizują tytuły zamieszczonych w książce tekstów: „Dziecko niepełnoprawne – łamanie
stereotypów nieszczęśliwego dzieciństwa i macierzyństwa”‚ „Globalny dzieciak”‚ „Dziecko w rodzinie rozłączonej” czy „Młodzieżowe
ruchy religijne – szansa rozwoju czy ucieczka przed dorosłością?”.
Jak piszą redaktorki pracy‚ są to pytania i problemy istotne‚ mogące posłużyć do stworzenia obrazu naszej rzeczywistości pedagogicznej‚
społecznej i kulturowej. Z pewnością. „Ponad połowa badanych dzieci (63‚3 proc.) postrzega świat współczesny jako świat osiągnięć‚ wynalazków‚ nowych szans rozwojowych‚ edukacyjnych‚ świat pokoju‚ solidarności. Niestety‚ taki obraz świata przyszłego buduje
niewiele dzieci (30 proc.). Zdecydowana większość (70 proc.) wizję przyszłego świata ujmuje w kategorii zła‚ wojen‚ przemocy‚ głodu‚
kataklizmów‚ konfliktów między ludźmi” wylicza Jadwiga Izdebska
w eseju „Nowe oblicza kultury dziecięcej”. Spieszmy na pomoc naszym milusińskim‚ proszę państwa.