Renata Kosin ma na swoim koncie już dwie powieści
obyczajowe „Mimo wszystko Wiktoria”
i „Bluszcz prowincjonalny”, które bardzo ciepło
zostały przyjęte przez czytelniczki. Ta jest zupełnie
inna. Tu tajemnica goni tajemnicę, od których
może zawirować w głowie. Autorka funduje niezły
roller coaster, trzeba być uważnym, by nie pogubić
się w natłoku postaci i zagadek.

Wszystko zaczyna się od tajemniczego znaleziska
na starówce Wartemborka (niem. Wartenburg
in Ostpreussen). Gdy zaczęłam szukać lokalizacji tej miejscowości
okazało się, że to współczesne Barczewo, miasto w województwie
warmińsko-mazurskim. Z kolei na stronie internetowej miasta można
odnaleźć informację z 2011 roku o odnalezieniu cmentarzyska w pobliżu
kościoła. Bingo! W powieści archeolodzy odkrywają cmentarzysko
klasztorne, a na nim szczątki kobiety pochowanej z dzieckiem.
W rozdziale „Od autorki” Renata Kosin wyznaje, że wplotła nieco
faktów z przeszłości, realne postaci – jak Gabriel Narutowicz czy Feliks
Nowowiejski – i miejsca. Czyni to lekturę jeszcze bardziej intrygującą.

Główna bohaterka, Klara Figiel, postanawia odkryć tajemnicę pochówku
kobiety z dzieckiem. Trafia do Szwajcarii, do Alexa Biena, by
przekazać mu wieść, że tajemniczą kobietą jest jego praprababka Luiza
Bein, dziedziczka i filantropka, ale wciąż nie wiadomo z kim została
pochowana. Przecież miała jednego syna, dzięki któremu zachowano
ciągłość rodu. Alex i Klara prowadzą prywatne śledztwo
w atmosferze niedomówień i złośliwości. Nic tu nie jest oczywiste
ani schematyczne. Kiedy już czytelnik nabierze przekonania, że ten
dobry z pozoru charakter tak naprawdę jest niezłą szują, autorka wywraca
wszystko do góry nogami. Ale jedno jest pewne „bez korzeni i bez poczucia przynależności człowiek istnieje tylko częściowo. Jest
niekompletny”.

Renata Kosin stworzyła zaskakującą i zagmatwaną intrygę, która
wciąga od pierwszego do ostatniego wersu.