Co łączy Kaligulę, Kubę Rozpruwacza, Wampira
ze Śląska, Lukrecję Borgię i Elżbietę Batory?
Krew na rękach. Zabijanie przynosiło im ulgę, rozkosz,
satysfakcję. Bohaterami tej pracy są ci, którzy
pozbawili życia co najmniej jednego człowieka.
Zabójcy i mordercy. Zwykli, przeciętni, seryjni
i przypadkowi. Ich osoby, jak i czyn i jego motywy
przedstawione zostały w tej publikacji od strony
socjologicznej, społecznej, filozoficznej, medycznej,
w ujęciu historycznym i prawnym. Monika Kowalczyk
dokonała naukowej analizy zachowań morderców oraz metod
ich resocjalizacji. Przedstawia różne rodzaje zabójstwa: z premedytacją,
z chęci zysku, popełnione z „żądzy krwi”, z nienawiści albo z powodu
zaburzeń psychicznych, jest również zabójstwo najemne, na zlecenie.
Badaniami objęci zostali sprawcy zabójstw podlegający pod różne kategorie,
są wśród nich ci, którzy zabili pod wpływem silnych emocji,
w wyniku konfliktów, są morderstwa na tle seksualnym, których sprawcy
wykazali się szczególnym okrucieństwem. Autorka zastanawia się,
czy zabijanie stało się czymś codziennym? Czy u podłoża zbrodni leżą
zmiany organiczne w mózgu, psychopatyczna osobowość czy złe wychowanie?
Publikacja Moniki Kowalczyk jest imponująca, zarówno pod
względem objętości, jak i zakresu zawartego w niej materiału. Jest także
nowatorska dzięki prezentacji nowych obszarów badawczych dla pedagogiki, szczególnie dla pedagogiki resocjalizacyjnej. W książce znalazł się
też autorski projekt obejmujący oddziaływania terapeutyczne, resocjalizacyjne
i penitencjarne, który opracowany został z myślą o readaptacji
sprawców zabójstw. Praca adresowana jest przede wszystkich do osób
zajmujących się zawodowo resocjalizacją penitencjarną, jak również do
studentów pedagogiki resocjalizacyjnej i penitencjarnej.