Rozpoczęło się burzenie budynku drukarni byłych Zakładów Graficznych „Dom Słowa Polskiego” przy ul. Miedzianej 11 w Warszawie. – DSP przechodzi do nieodwołalnej fizycznej przeszłości, przekazał Bibliotece Analiz Włodzimierz Wisła, który w DSP pracował od 1972 do 2005 roku, pełniąc funkcję mistrza, kierownika działu technologiczno-produkcyjnego, głównego technologa i przez 15 lat dyrektora ds. produkcji. W 2019 roku opublikował monografię DSP.

Koncepcja budowy „Domu Słowa Polskiego” jako obiektu przemysłu poligraficznego wyszła ze Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”. Decyzją Zarządu Miejskiego z dnia 7 czerwca 1946 roku Warszawa przekazała pod budowę nowego obiektu teren o powierzchni 12,5 ha na placu Kazimierza Wielkiego zamknięty ulicami: Miedzianą, Srebrną, Towarową i Prostą. Powołano komitet budowy, który ogłosił konkurs na rozwiązanie architektoniczne i funkcjonalne przyszłej drukarni. W styczniu 1947 roku zebrał się sąd konkursowy dla oceny nadesłanych prac. Zatwierdzono do realizacji koncepcję architektoniczną inż. architektów: Kazimierza Marczewskiego, Stefana Putowskiego i Zygmunta Skibniewskiego.

Budynek główny miał kształt prostokąta o szerokości 123 metrów i długości 160 metrów, jego powierzchnia całkowita wnosiła ponad 48 tys. mkw., a kubatura 216,5 tys. sześc.

Moment uroczystego otwarcia drukarni został uwieczniony w Polskiej Kronice Filmowej PKF nr 31/1950  (w 4 temacie po 6 min 33 sek.):

Przez wiele lat Zakłady Graficzne „Dom Słowa Polskiego” były „kuźnią polskiego słowa drukowanego”. Jako największa drukarnia w kraju – i w tej części Europy – z zatrudnieniem nawet powyżej 2600 pracowników, drukowała książki o znaczeniu ogólnopolskim, większość gazet centralnych i gamę ważnych czasopism. Stosując druk zwojowy i arkuszowy w trzech technikach druku wykonywała rocznie blisko 7 tys. zamówień i zadrukowywała 40 tys. ton papieru.

Na portalu „Gazety Wyborczej” 11 lipca ukazał się artykuł Michała Wojtczuka zatytułowany „Echo Investment zaczął burzyć dawne centrum handlowe Jupiter przy Towarowej”. Czytamy, że powstanie tam „zespół 11 budynków, w tym galerii handlowej większej od Złotych Tarasów, biura, hotelu, mieszkań, mieszkań na wynajem, wielkiego kina oraz kaskadowego parku, częściowo urządzonego na dachu kompleksu”.  Przedstawiciele Echo Investment informują, że rozbiórka Jupitera ma być zakończona do końca 2022 roku.

– Za parę dni, czyli 22 lipca będzie 72. rocznica otwarcia naszej drukarni! Na zawsze pozostanie w naszej pamięci! – dodał Włodzimierz Wisła.