- Gratuluję... - Dziękuję. Gratulacje zawsze są miłe. - Wczoraj zapytał mnie pan, czy nie są one bardziej wyrazem współczucia. - [śmiech] To była parabola. Bo sprawa jest poważna. Wiemy, w jakiej sytuacji była Wkra, która łapiąc ostatni oddech, została przywrócona do życia. Nawet teraz dla osoby, która podejmuje się kierowania tą firmą, nie będzie to łatwy kawałek chleba. - Długo się pan zastanawiał? - Nie miałem na to czasu! Wyzwanie jest duże, praca ciekawa, mam odpowiednie doświadczenie. Mam pomysły na Wkrę. - Przejdźmy do ich omówienia. - Na to jest za wcześnie. Zapewniam natomiast, że mam ich wiele. Oczywiście, będą musiały współgrać ze strategią całej Grupy. Ogólnie mogę powiedzieć, że jak dobrze by sobie firma nie radziła, zawsze może być lepiej. Otoczenie, wymagania rynku się zmieniają, zawsze można ustanowić strukturę nowocześniejszą, wydajniejszą, inaczej zorganizowaną, podjąć nowe wyzwania. W historii przedsiębiorstwa nie ma momentu, gdy jego kierownictwo spoczywa na laurach, bo firma... - ... dostała pieniądze? - Niech pan nie oczekuje ode mnie komentarza do spraw szczegółowych - muszę się z nimi zapoznać. - Czy ma pan doświadczenie w handlu podręcznikami? - Wątpiącym przypomnę moją biografię. Od 1991 roku byłem członkiem zarządu i dyrektorem handlowym PWN i zbudowałem tam strukturę, która wyodrębniona w 1997 roku z PWN stała się hurtownią Azymut. Sposób tego wyodrębnienia to inna sprawa - ale odszedłem z PWN parę miesięcy …