Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. (WL)31-147 Kraków, ul. Długa 1,tel. (012) 4228950, fax (012) 4225423, bezpłatna infolinia: 0800 421040,http://www.wl.net.pl, e-mail redakcja@wl.net.pl W 2005 roku Wydawnictwo Literackie zrealizowało 17,01 mln zł przychodu, z czego na sprzedaż książek przypadło 14,01 mln zł (o 16 proc. mniej niż w roku poprzednim). Nakładem oficyny ukazało się 125 tytułów, w tym 83 pierwsze wydania. Łącznie nakład wyniósł 872 tys. egz., sprzedano 912 tys. egz. Struktura sprzedaży przedstawiała się następująco: 41 proc. – literatura piękna, poezja, eseje, 30 proc. – literatura faktu, biografie, wspomnienia, 15 proc. – literatura dla dzieci i młodzieży, 7 proc. – słowniki, 6 proc. – podręczniki i książki edukacyjne. Średnia cena egzemplarza wyniosła 15,40 zł. W 2005 roku w WL zatrudnionych było 44 pracowników.Najważniejsze wydarzenie z najnowszej historii oficyny to prywatyzacja firmy, która nastąpiła po ponad trzech latach starań. 14 lutego 2003 roku doszło do podpisania umowy przekazania w odpłatne korzystanie Przedsiębiorstwa Państwowego Wydawnictwo Literackie w Krakowie spółce powołanej przez pracowników i prywatnego inwestora. Umowa opiewała na kwotę 7,75 mln zł, dodatkowo 2,25 mln zł zostanie zainwestowane w wydawnictwo. Przygotowania do prywatyzacji trwały cztery lata – od jesieni 1999 roku. Zarządzeniem wojewody małopolskiego z 31 października 2001 roku Wydawnictwo Literackie, działające jako przedsiębiorstwo państwowe, zostało postawione w stan prywatyzacji bezpośredniej poprzez oddanie go do odpłatnego korzystania spółce Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. 15 proc. udziałów objęło w niej 24 pracowników wydawnictwa, 85 proc. Vera Michalska-Hoffmann – wdowa po Janie Michalskim, współtwórcy m.in. wydawnictwa Noir sur Blanc. Prywatyzacją WL interesowały się też: Znak, Muza i PWN, ale nie złożyły oferty zakupu przedsiębiorstwa. Jan Michalski został zaakceptowany przez pracowników i gwarantował rozwój firmy. W spółce tej, choć Jan Michalski miał udziały większościowe, pracownicy mieli zagwarantowany wpływ na najważniejsze sprawy, to jest m.in. profil wydawnictwa, wybór władz spółki, program inwestycyjny i sposób wykorzystania siedziby firmy – Domu pod Globusem. Nawiasem mówiąc, pan Michalski był jedynym partnerem, który zgodził się na warunki stawiane przez załogę, zapewniając nie tylko dobrą współpracę, ale i kontynuację blisko 50-letniej historii dorobku Wydawnictwa Literackiego. Taki tryb prywatyzacji jest wielką – niepowtarzalną w naszym przekonaniu – szansą dla przedsiębiorstwa, Krakowa i kultury naszego kraju. Jest szansą dla pracowników WL i dla kilku tysięcy osób związanych z wydawnictwem – mówiła w styczniu 2002 roku Barbara Drwota, ówczesna dyrektor Wydawnictwa Literackiego . Zanim doszło do prywatyzacji spółki zmarli – najpierw Barbara Drwota, potem Jan Michalski. Wolę kontynuowania dzieła męża wyraziła wdowa po Janie.Wydawnictwo Literackie z sukcesem promuje nowe zjawiska w literaturze – zarówno polskiej, jak i obcej. W związku z nawiązaniem bliskich kontaktów handlowych z wydawnictwem Noir sur Blanc – będącym własnością Very Michalski-Hoffmann – WL od 2002 roku prowadzi biuro handlowe w Warszawie wraz z magazynami wysokiego składowania i zajmuje się dystrybucją książek Noir sur Blanc. W przyszłości nie można wykluczyć połączenia obydwu firm. Vera Michalski-Hoffmann nie wyklucza też dalszych inwestycji w Polsce. Wydawnictwo Literackie jest m.in. wyłącznym wydawcą dzieł Witolda Gombrowicza, Stanisława Lema oraz Doroty Terakowskiej, a w 2004 roku przejęto prawa do dzieł Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Książki WL ukazują się w kilku znanych seriach, są …