Wielki hołd złożony kunsztowi i geniuszowi
wojennemu i politycznemu jednego z największych
wodzów
w dziejach ludzkości. A jednocześnie
demitologizacja postaci‚ sportretowanej jako bezwzględny‚ zadufany
w sobie przywódca. I ten ton wyraźnie przeważa w książce Greena‚ który rewiduje poglądy nie tylko na postać Macedończyka‚ ale występuje
w ogóle przeciw pieniaczej próżności
starożytności‚ śniącej nieustannie o wielkich imperiach.

Tętniąca życiem opowieść‚ pełna
bitew i intryg‚ mierzy się z legendą
wysokiej kultury antycznej Grecji.
Przewijają się w niej także inne ważne postaci – Diogenes‚ Dariusz‚ Arystoteles.

Nikt nie został tu potraktowany jednowymiarowo. Przeciwnie‚ łaska wodza‚ potrafi być równie wielka‚ jak jego przebiegłość. Gdzie indziej mądrość przeważa nad megalomanią. Dzięki temu obraz zarysowany przez Greena nabiera wielowymiarowości‚ a jego rewizjonizm zyskuje większą wiarygodność.

Historia władzy‚ która coraz bardziej
pochłaniała Aleksandra zilustrowana
została kilkunastoma mapkami i tablicami poglądowymi.