Czy rodzice pragną, by ich dziecko było wyjątkowe, czy żeby się nie wyróżniało? Chyba każda mama i każdy tata ma swoją koncepcję wychowania i sposoby na osiągniecie celu wychowawczego. Gdzie szukają wskazówek? W różnych źródłach, a część zapewne w książkach. Dlatego książkę dla dzieci „Jesteśmy dla siebie dobrzy” polecam rodzicom. Do wspólnego czytania i oglądania. Nie tylko taktownie rozszerza spektrum mądrości przekazywanych dzieciom, ale zachęca, aby robić to wspólnie. Zawiera prawdy niby oczywiste, ale czy wszystkim znane? Dziecko wysuwa wnioski, patrząc na kłócących się rodziców czy słysząc ich niegrzeczności wobec siebie i w ten sposób uczy się, jak odnosić się do swoich koleżanek i kolegów.

Luciá Serrano jest ilustratorką, urodzoną w Madrycie w 1983 roku, sama pisze teksty do swoich książeczek. Zdecydowanie lepiej rysuje, niż pisze i umie ilustracjami pokazać wiele prawdziwych i trudnych problemów. Ilustracje grają główną rolę, są nośnikiem najważniejszych treści, a teksty – tylko podpowiadają rodzicom, jak snuć opowieści wokół tematów wywołanych rysunkami. Jest taka ilustracja w książeczce, na której młoda para kłóci się, co stwierdzamy po ich groźnych minach, a wokół pary unoszą się dymki z „odpadowymi produktami procesu trawienia”, a z tyłu patrzy się na nich malutki chłopczyk z przerażoną miną i wypiekami. Znamienna scena, zapewne nie tak rzadko w prawdziwym życiu spotykana. Tekst przy ilustracji mówi, że właśnie dlatego dorośli się brzydko złoszczą, bo gdy byli dziećmi, nikt ich nie nauczył, jak rozwiązywać spory, traktując innych z szacunkiem. I teraz muszą tę lekcję odrobić!

Książka porusza i inne ważne dla malucha sprawy, jak potrzebę posiadania przyjaciół czy umiejętność tolerancji. Polecam ją jako lekturę konieczną nie tylko w placówkach wychowawczych, ale w każdej rodzinie, w której rodzicom zależy na tym, by ich dziecko wyrastało w poczuciu wyjątkowości, ale i poszanowaniu innych, różnych od siebie osób.

To kolejna już książka Lucii Serrano wydana przez Debit, poprzednia – „To twoje ciało” uczy dzieci anatomii, podkreślając wagę i znaczenie integralności miejsc intymnych, naturalnego zainteresowania dzieci ciałem i głośnego wyrażania sprzeciwu, gdy ktoś chce przekroczyć granice. Podobnie tutaj, w książce „Jesteśmy dla siebie dobrzy”, mocno i wyraźnie wybrzmiewa kwestia umiejętności mówienia NIE w sytuacji chęci naśmiewania się z czyjejś słabości, odmienności czy wad.