Bardzo ważna książka, bo o najważniejszym, czyli o odchodzeniu. Autor, doświadczony twórca reportaży i były (jak sam zaznacza) dziennikarz mediów lokalnych i ogólnopolskich, dokonał ogromnej pracy i opisał ponad dwadzieścia przypadków samobójstw. Nie ma tu jednak taniej pogoni za sensacją, nie ma literackiej fabuły, są pełne empatii opisy zdarzeń. Bohaterami książki są ludzie „w różnym wieku, z różnych miast i wsi. Świetnie wykształceni, jak i bez dyplomów. Biedni i zamożni, po życiowych przejściach, jak i z tzw. dobrych rodzin. Są wśród nas blisko, obok. Jest ich z roku na rok coraz więcej”. A grupa „porażonych”, czyli rodzina, przyjaciele i znajomi, stale rośnie. Autor przytacza badania Światowej Organizacji Zdrowia, która twierdzi, że co 40 sekund ktoś na świecie popełnia samobójstwo, a w Polsce w roku 2018 odnotowano ponad 5 tys. skutecznych prób samobójczych.

Interesującym uzupełnieniem jest zapis wystąpień wybitnych ekspertów: doktorantki psychologii i pedagogiki Marty Bem, psycholog Renaty Chronowskiej oraz Leszka Melibrudy, psychologa i terapeuty uzależnień, który odwołuje się do prof. Antoniego Kępińskiego. Ten legendarny autorytet polskiej psychiatrii twierdził, że człowiek ma prawo do swojej śmierci i pragnienia swojego odejścia, natomiast wszyscy, „a szczególnie specjaliści niosący pomoc, mają obowiązek zrobić wszystko, aby do tego nie doszło”. I jeszcze pełne mądrości przesłanie autora: „nie czytaj tej książki jednym tchem. Chłoń ją po kawałku z namysłem. Pozwól tej książce mówić do siebie. Nie zagłuszaj jej. I wytrwaj do końca”. W naszej redakcji zostawił jeszcze dedykację: „obiegowo mówi się, że coś jest nie do opisania. Faktycznie, ten tekst jest taką treścią. Bolesną do łez. Zdaniem moich rozmówców potrzebną”. Dodajmy, że 10 proc. dochodu ze sprzedaży książki jest przekazywane fundacji „Zobacz… JESTEM”.