Po raz ostatni przenieśmy się do dziewiętnastowiecznego Berlina. Jest rok 1887. Lora i jej mąż Fridolin wraz z dwójką swoich dzieci cieszą się rodzinnym szczęściem i wszystko wskazuje na to, że wreszcie odnaleźli spokój w swoim życiu. Fridolin pełni funkcję wicedyrektora banku. Od swoich biznesowych partnerów otrzymuje kuszącą propozycję, która pozwoli mu spełnić dawne marzenie. Fridolin ma możliwość przejęcia majątku ziemskiego, znajdującego się w ojczyźnie Nathalie von Retzmann, młodej przyjaciółki Lory.

Niespodziewanie jednak w Berlinie zjawia się krewny Fridolina, Ottwald, który liczy na pomoc finansową wuja, ponieważ w wyniku pożaru w majątku znalazł się na skraju bankructwa. Pamiętając jednak doznane krzywdy ze strony rodziny Ottwalda, Fridolin odmawia krewnemu pomocy. Rozgoryczony Ottwald znajduje schronienie w domu Ermingardy Klampt. Oboje zjednoczeni urazą do Lory i Fridolina zaczynają knuć podstępne plany, by zniszczyć szczęście młodej pary i tak pomścić poniżenia i krzywdy, których rzekomo doznali za ich sprawą. W wyniku tego Lora i Nathalie znajdą się w ogromnym niebezpieczeństwie.

„Lipcowy deszcz” jest trzecim tomem bestsellerowej trylogii o rodzinie von Trettin, którą poznaliśmy w „Grudniowym sztormie”, a dalsze jej losy śledziliśmy w „Kwietniowej burzy”.

Książka stanowi znakomite zakończenie opowieści o Lorze von Trettin i jej przyjaciołach. Bardzo dobra, trzymająca w napięciu i interesująca powieść ze szczyptą humoru.