Z tomu na tom zastanawiam się‚ co też jeszcze może przydarzyć się mieszkańcom pensjonatu Hinata. I czytając kolejne dwieście stron tej opowieści‚ myślę‚ że podobny dylemat ma również autor.

Nie! Nie oznacza to bynajmniej‚
że brak mu pomysłów! O ile w poprzednim tomiku większość rozdziałów‚ stanowiły krótkie‚ samodzielne
epizody‚ o tyle tu znów pojawia się motyw spajający je w jednolitą całość. Motywem tym jest‚ oczywiście‚ dawna miłość‚ która niespodziewanie powraca po latach znów wkraczając pomiędzy Naru a Keitaro.

„Love Hina” ewoluuje wyraźnie od historii zdecydowanie humorystycznej
(czasem nawet frywolnej) do seryjnego wyciskacza łez. Fanki mangi będą z pewnością zachwycone‚ fani może trochę już mniej‚ bo ileż można przyglądać się cierpiętniczym zmaganiom facetów‚ z których każdy zdaje się większym nieudacznikiem od drugiego? Ale kto wie, może Akamatsu jeszcze nas zaskoczy?