Amelia lubi jasne kolory, a Tosia woli jaskrawe
barwy i pragnie tańczyć we fioletach,
czerwieniach i zieleniach. Na lekcji
baletu Amelia zbiera od Madame Miny pochwały,
a Tosia słyszy tylko: „niegrzeczne
stópki”. Tosia ma niesforne włosy, które
sterczą na wszystkie strony i wygląda jak
dorodny dmuchawiec, a Amelia przypomina
łabędzia. Gdy na lekcji mają tańczyć
jak kwiaty i motyle, Tosi chce się siusiu,
gdy inne dzieci są chmurami, dziewczynka przewraca kolegę, udając
chmurę pełną werwy. Amelia zjada lody z gracją, Tosi lody kapią na
palce i sukienkę. Amelia w spektaklu jest księżniczką z bajki, a Tosia
skałą. Są siostrami, ale całkowicie się od siebie różnią. Niemniej Tosia
także znajdzie sposób, by zrealizować swoje marzenia. Nie wszyscy
potrafią tańczyć jak motyle, niektórzy mają dar… ale nie zdradzajmy
tajemnicy Tosi. Jej stopy podążają w zupełnie innym kierunku, bowiem
każdy z nas jest inny i to właśnie jest w życiu fascynujące. Ta
krótka historia opowiada o realizowaniu marzeń i doskonaleniu swoich
talentów, które bardzo często bywają ukryte – jak piękny motyl
w gąsienicy. Jak Tosia w baletkach.

Pastelowe i urokliwe ilustracje Teresy Morfin z krótkimi i prostymi
tekstami Ann Bonwill przemówią do każdego dziecka. A może
także rodzice wyniosą z tej książeczki coś dla siebie i nie będą zmuszać
skały do bycia zwiewną chmurką…