Czwarty tom z cyklu „Polski Wiek XX” – popularnych podręczników
prezentujących dzieje najnowsze naszego kraju, przygotowanych z inicjatywy
Muzeum Historii Polski. Wolumin ostatni w serii, zgodnie z tytułem
powinien koncentrować się głównie na dwóch dekadach: pod
rządzami Gierka i Jaruzelskiego. Jednakże pod tym względem czytelnika
czeka zaskoczenie – aż pięć z jedenastu zebranych tu tekstów wykracza
daleko poza te lata, cofając się nawet do początków PRL-u.
Całość opracowania przewidziano jako zbiór esejów, napisanych

lekkim językiem dla szerszego czytelnika. I ten zamysł niewątpliwie
powiódł się. Tylko jeden z autorów, w skądinąd wnikliwym i baaardzo
obszernym tekście o stosunkach władz PRL i Kościoła Katolickiego, nie
potrafił „powstrzymać się” od zamieszczenia sporych niekiedy przypisów.
Pozostałe materiały traktują m.in.: o dekadzie Gierka, opozycji
i Solidarności, kulturze w interakcji z polityką, emigracji oraz polskiej
polityce międzynarodowej, po przygotowania do wstąpienia do NATO
włącznie. Niestety, pomiędzy niektórymi esejami, a zwłaszcza ich objętością
w stosunku do poruszanych kwestii, istnieje dysonans. Dotyczy
to zwłaszcza omówień dotyczących kultury i opozycji. Zarówno
w pierwszym, jak drugim brakuje wręcz niektórych wątków (KPN czy
ewolucja światopoglądowa niektórych uznanych dziś twórców).
Niemniej, pośród szalejącego po rynku ogromu wytworów historiografii,

traktujących zwykle o zagadnieniach szczegółowych lub
szczegółowo o ogólnych, to książka, która wyróżnia się pod względem
kompleksowości i przystępności podania właśnie.
Wydawcy kierują ją do jasno sprecyzowanego kręgu: „pasjonatów

historii, ze szczególnym uwzględnieniem młodzieży szkolnej i studentów”.
Szkoda zatem, iż nie wzbogacili jej choćby przykładowymi fotografiami,
co o wiele bardziej ułatwia przyswajanie materiału., , , s. , 35 zł, ISBN -0qua