Wtorek, 4 lipca 2017
WydawcaRebis
AutorPiotr Zychowicz
RecenzentTomasz Zb. Zapert
Miejsce publikacjiPoznań
Rok publikacji2017
Liczba stron488
Tekst pochodzi z numeru MLKMagazyn Literacki KSIĄŻKI 4/2017

Kolejna nader emocjonująca publikacja lidera historycznego nonkonformizmu składa się z pięciu części. „Rozmowy o Sowietach” to zbiór jego wywiadów, dotyczących rozmaitych aspektów życia w Związku Sowieckim. Wiktor Suworow dowodzi, że napaść Hitlera na Związek Sowiecki jedynie nieznacznie wyprzedziła agresję Stalina na Zachód, Władimir Bukowski przekonuje, że transformację ustrojową w bloku wschodnim zaplanowano na Kremlu i stamtąd nią sterowano. Stephen Wheatcroft twierdzi, że głód na Ukrainie nie został wywołany celowo i sugeruje, że do tej tragedii doprowadziła niewydolność gospodarcza komunizmu. Istotnie absurdalna ekonomia stanowiła jedną z wizytówek tego ustroju. Jak mawiano, gdyby komuniści rządzili na Saharze, zabrakłoby tam piasku.

„Antysowieci” ukazują, jak definiuje autor „watażków kresowych” – Feliksa Jaworskiego oraz Stanisława Bułaka-Bałachowicza. Jak również przedstawia genezę, przebieg i reperkusje zamachu dokonanego w Warszawie (lata dwudzieste) przez Borysa Kowerdę. Ofiarą padł sowiecki dyplomata Piotr Wojkow, ukarany za udział w mordzie rodziny carskiej. „Długie macki GPU” przybliżają konfrontację wywiadów. Czytamy o przejściu na stronę sowiecką polskiego szpiega Ignacego Dobrzyńskiego, który wyrządził naszej agenturze znaczne szkody, za co po latach zapłacił głową (gdyż stał się ofiarą czystek w ZSRS). Gruntownie została też zaprezentowana kolosalna skala infiltracji – przez wysłanników Kremla – środowiska rosyjskich emigrantów w międzywojennej Europie.

Mnie najbardziej zaciekawiły dzieje ludobójstwa dokonanego – w latach trzydziestych – na Polakach zamieszkujących Sowiety. Zdumiewa absencja tej eksterminacji w naszej świadomości narodowej, tak przecież wyczulonej martyrologicznie. À propos. Piotr Zychowicz zauważa, że liczba ofiar sowieckich zbrodni na jeńcach polskich w wojnie 1920 roku dorównuje liczbie ofiar zbrodni katyńskiej.

Lektura „Sowietów” dowodzi nie tylko, że autor doskonale zna się na rzeczy. Potwierdza także niebagatelny talent narracyjny i polemiczny. Jerzy Łojek, Paweł Jasienica i Paweł Wieczorkiewicz mają godnego sukcesora.

Podaj dalej
OCEŃ KSIĄŻKĘ