Książka rzuca światło na mniej znane strony życia zapamiętałego tropiciela
hitlerowców rodem z Buczacza. Między innymi na jego spory
z Elie Wieselem czy zdumiewającą zażyłość z eks-nazistami Kurtem
Waldheimem oraz Albertem Speerem. Biograf omawia też kontrowersyjne
metody śledcze Wiesenthala, choćby płacenie za informację
o szmalcownikach.

Szczególną wagę ma odkrycie Segeva, że jego bohater współpracował
z izraelskim wywiadem. Rozpoczęła się ona w 1949 roku, jeszcze
przed oficjalnym powstaniem Mossadu. Dostarczał informacji głównie
o zbrodniarzach wojennych, ale także o niemieckich naukowcach pracujących
w krajach arabskich. Nie dziwota więc, iż to Mossad finansował
wiedeńskie biuro Wiesenthala, który pod koniec życia podsumował
swoją 56-letnią misję tropienia nazistów następująco: „Udało mi
się znaleźć tych morderców, których ścigałem. Wszystkich przeżyłem.
Ci, których nie szukałem, są zbyt starzy i chorzy, aby można ich było
legalnie skazać”. Zmarł w 2005 roku w wieku 96 lat.

„Mówił, że wyobraża sobie jak nawet po śmierci, w zaświatach
wita napotkanych nazistów słowami: »Nie zapomniałem cię«” – konkluduje
Segev.