Trzeci tom kryminalnej komedii, którego bohaterkami są przyrodnie siostry Raj. Przypomnę, że ich wspólna, wyboista droga rozpoczyna się od pogrzebu ojca, bibliotekarza z Pracowni Zbiorów Masońskich. Tycjana jest konserwatorką dzieł sztuki, Angelina – charakteryzatorką. Różnią się pod każdym względem, ale mimowolnie zostają wplątane w prywatne śledztwo. Tym razem pojawiają się na zamku w Gniewie, gdzie kręcony jest film historyczny o królowej Marysieńce. Reżyserem jest były mąż Angeliki. Między ekipą są różne tarcia, aż dochodzi do najgorszego. Ktoś zamordował młodego rekwizytora. Jego ciało znaleziono przypadkiem. Było zakute w dyby. Kto był aż tak perfidny? Krąg podejrzanych wydaje się zamknięty. Tycjana próbuje rozwikłać zagadkę, zaskakuje ją nagłe pojawienie się zawieszonego policjanta Jaroty. Czy przybył po to, żeby poprowadzić prywatne śledztwo, czy może ma inne zlecenie? W jej głowie rodzi się wiele pytań, zdarzy się jej wiele razy skompromitować, jak nie przed ciotką Józefiną, to przed własnym synem.

Mniej tym razem o historii sztuki, za co polubiłam serię „Siostry Raj”. Lekka i przyjemna lektura.