23 września w Piasecznie zmarł Tadeusz Arpad Olszański, znakomity dziennikarz sportowy, pisarz, tłumacz literatury węgierskiej.

Napisał kilkanaście książek o tematyce sportowej, w tym nagrodzoną przez UNESCO „Czystą grę”. Laureat „Złotego Wawrzynu” w dziedzinie literatury przyznawanego przez PKOL.

Przetłumaczył 40 powieści i dramatów z literatury węgierskiej, m.in. „Chłopców z Placu Broni” Ferenca Molnára i i Sándora Máraiego „Rzecz o węgierskich winach”. Za swoją pracę translatorską otrzymał najważniejszą węgierską nagrodę literacką im. Tibora Deryego. Został laureatem nagrody Stowarzyszenia Autorów ZAiKS w dziedzinie przekładu.

Był znawcą węgierskiej historii, kultury i kuchni. W swoich licznych podróżach po świecie zawsze interesował się sztuką kulinarną, od lat pisał felietony kulinarne dla miesięcznika „Uroda”.

Jest autorem książek, w których reportażowy opis łączył z obrazem lokalnej kuchni, wzbogaconej o przepisy potraw: „Nobel dla papryki”, „Podróże z widelcem i łyżką”, „Na węgierskim stole – pysznie i domowo” (wspólnie z Klárą Molnár).

Napisał również autobiografię “Było, minęło, zostało w pamięci” (Studio Emka), jest też autorem opus magnum „Kresy kresów”, „Stanisławów” oraz „Stanisławów jednak żyje”.

Tadeusz Olszański w latach sześćdziesiątych był szefem działu sportowego w redakcji “Sztandaru Młodych”. Później był związany m.in. ze “Sportowcem”, TVP oraz Krajową Agencją Wydawniczą. Pracował w „Dookoła Świata”, był zastępcą szefa Redakcji Sportowej Telewizji Polskiej, pisał teksty do „Boksu”, „Perspektyw”, „Szpilek”.

Jako dziennikarz sportowy wielokrotnie relacjonował igrzyska olimpijskie.

W latach 1986-1990 był dyrektorem Ośrodka Kultury Polskiej w Budapeszcie, później do 1994 korespondentem Polskiego Radia i telewizji na Węgrzech i Jugosławii. Przez ostatnie lata pracy jako dziennikarz był związany z “Polityką”.

Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Miał 94 lata.