W ubiegłym roku warszawska oficyna uświetniła 40. rocznicę ukazania się „Imienia róży”, książki, która na trwałe zapewniła włoskiemu uczone­mu miejsce na szczytach światowej literatury, dopieszczonym wydaniem powieści – wyjąt­kowo pięknym, w szlachetnej formie i jedno­cześnie zadziwiającym prostotą, na co składa­ją się: poręczny format, dobry papier, barwione brzegi kart oraz dobór ilustracji, którymi są rysunki autora. Ko­lejnym wydarzeniem edytorskim jest nowa edycja „Cmentarza w Pradze”, w tak samo pięknej szacie edytorskiej jak „Imię róży”.

Książka uznawana jest za arcydzieło narracyjnych powi­kłań i wariację na temat XIX-wiecznych sensacyjno-kryminal­nych powieści w odcinkach, a przy tym łączy grę literacką ze zdecydowanie głębszym i nadzwyczaj ponurym znacze­niem. Krytyka podkreśla przy tym, że fabuła opiera się na fak­tach, co w przypadku tak tajemniczej tematyki jak powstanie osławionego i złowrogiego tekstu „Protokółów Mędrców Sy­jonu” jest szczególnie intrygujące. Bo ten druk, jaki powstał przed laty, jeszcze w XIX wieku, i do dzisiaj służy propagan­dzie antysemickiej, jest falsyfikatem, któremu patronowa­ła carska Ochrana. Dlatego ukazanie go w literackiej odsło­nie włoskiego mistrza jest dalej niezwykle aktualne i pozwala na lepsze zrozumienie stale wracających ruchów faszystow­skich, albo wzorujących się na nich i im ideowo bliskich.