Ostatnio stowarzyszenie antyrasistowskie „Nigdy Więcej” opublikowało oświadczenie, w którym skrytykowało udział Szymona Marciniaka, najlepszego aktualnie piłkarskiego sędziego na świecie, w konferencji organizowanej przez Sławomira Mentzena z Konfederacji. Podniosła się w kraju fala ogromnego oburzenia, Marciniak złożył groteskową samokrytykę, czemu trudno się dziwić. Każdy chce żyć…

To typowy przykład funkcjonowania kultury wykluczenia w dzisiejszym życiu publicznym. Coraz częściej obserwuję skłonność różnych grup do wprowadzania mechanizmów cenzury i autocenzury, aby kurtyzować wolność wypowiedzi. Z grubsza chodzi o potężniejący ruch poprawności politycznej w miejsce swobody wymiany opinii, nawet radykalnych i pod prąd.

Ten właśnie proces, tyle że na materiale amerykańskich uniwersytetów, analizują i sygnalizują biorące się stąd zagrożenie dla swobodnej myśli autorzy polecanej książki. Powiadają tak: Nim będzie za późno, musimy zwalczyć trzy wielkie błędy współczesności. Po pierwsze, zamiast unikania losowych wyzwań i chowania się w bezpiecznych bańkach, trzeba stawiać czoła przeciwnościom, co uczyni nas twardymi. Po drugie, nie wolno kierować się tylko intuicją, gdyż bez racjonalnego rozważania problemów one nie znikają, przeciwnie, narastają. Po trzecie, zamiast traktować istnienie jako walkę dobrych ludzi ze złymi ludźmi, spróbujmy zrozumieć bliźnich bez przypisywania im z góry złych intencji. Krótko mówiąc: zamiast poprawności i kultu słabości, intelektualna dzielność oraz trzeźwe rozumowanie. Precz z sentymentalnymi wymówkami, bierzmy się z życiem za bary bez oskarżania o wszystko świata tudzież obrzydliwych przeciwników.

Autorzy po rozbudowanej analizie proponują konkretny zestaw poczynań prowadzących do wzmocnienia zdrowia społecznego, poczynając od zestawu środków naprawczych, które powinny być podjęte, by otworzyć oczy zmanipulowanym studentom żyjącym w matriksie społecznych złudzeń.

Też wolałbym, aby zamiast czepiania się regulaminów „właściwych” zachowań, kierować się mentalną odwagą, wedle reguły: Co cię nie zabije, to cię wzmocni.

Aby żadne Nigdy Więcej nie zmieniało się w Teraz Tylko Tak Nie Inaczej i aby żaden wybitny fachowiec myślący pod prąd albo przynajmniej niezależnie (powiedzmy: jakiś kolejny Szymon Marciniak) nie był stawiany pod Pręgierzem Dobrych Chęci. Którymi brukowane jest piekło. Amen.