Nad wyraz kształcąca publikacja rozpoczyna się od rozdziału zatytułowanego
„Co Hans Kloss robił w »Misiu?«”. Nieprzypadkowo, gdyż jej
autor przed czterema laty opublikował wnikliwą monografię Stanisława
Barei, reżysera tej komedii. Maciej Replewicz obnaża fałsz sączony do
głów widzów „Stawki większej niż życie”, doskonale skrojonej przez
reżyserów Andrzeja Konica oraz Janusza Morgensterna.

Bierze pod mikroskop każdy z osiemnastu odcinków, odnajdując
analogie do rzeczywiście istniejących osób i historycznych wydarzeń.
Praktycznie w każdym intryga dyskontuje fakty i autentyczne postacie.
Deklarację scenarzysty, Andrzeja Zbycha (de facto Zbigniewa Safjana
i Andrzeja Szypulskiego), akcentującego fikcyjność perypetii agenta
J-23 można bowiem włożyć między bajki.

Analiza porównawcza, którą autor proponuje czytelnikowi, wykazuje
jak wielka była skala serialowych przekłamań. Czemu służyły? Bynajmniej
nie była to chęć zachowania przygodowej konwencji „Stawki…”.
Twórcy swobodnie żonglowali i manipulowali prawdą, tworząc swoiste
narzędzie propagandy, służące konkretnym celom. Najbardziej groteskowe
było chyba zapożyczanie – przez scenarzystów – biografii żołnierzy
Armii Krajowej. Wyposażyli w nie filmowych bohaterów pozytywnych,
których nazwiska, względnie pseudonimy, nawiązywały do bojowców
Gwardii Ludowej/Armii Ludowej. Nierzadko piastujących w latach sześćdziesiątych
wysokie stanowiska partyjne i państwowe.