Są książki, które się czyta. Są takie, które się ma. Są wreszcie książki, do których się wraca. „Świat na winnych szlakach” Tomasza Prange-Barczyńskiego to już drugi tom jego winiarskich podróży, wydanych, rok do roku, przez oficynę Pascal. To dobra wieść i czas dla winomaniaków, miłośników podróży i wartkiej narracji, w której wiedza splata się z humorem.

Winny szlak autora wiedzie niemal przez wszystkie kontynenty. Nagle okazuje się, że „świat” to nie tylko odległa Australia, ale i Bułgaria, i rodzima Polska. Podobnie jak w książce o „Europejskich szlakach” osobiste historie winiarzy, smakowite opisy ucztowania i degustowania oraz umiejętnie zaserwowana wiedza tworzą pełen obraz otaczającej rzeczywistości.

Książka jest piękna pod względem edytorskim i okraszona zdjęciami wyjątkowej urody – większość zrobił sam autor. Dla podróżujących jego śladem, a i dla tych, co smakują życie i wina w domowym zaciszu, na końcu każdego rozdziału zamieszczono przydatne informacje i wskazówki.

Nie wiem, czy spotkam kiedyś Aurlio Montesa, bo do Chile daleko. Nie wiem, czy wpadnę raz jeszcze do Santa Barbara i tym razem odszukam winiarnię Sanford. Już prędzej odwiedzę Bliskowice i odkryję nadwiślańskie winiarstwo. Ale na pewno wchodząc do supermarketu, będę uważnie nasłuchiwać, skąd dochodzi szczekanie ratlerka…

Przez lata bikavér był zmorą węgierskich winiarzy. Wypromowana za komuny jako, poza słodkim tokajem, najlepiej rozpoznawalna marka madziarskiego winiarstwa, jeszcze dziś kąsa po kostkach z najniższych półek nie tylko polskich supermarketów niczym ratlerek z głową byka.