Teatr Provisorium – należący do najważniejszych grup teatralnych współtworzących fenomen polskiej sceny alternatywnej – powstał w listopadzie 1971 roku. Założyła go grupa studentów polonistyki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Ich pierwszy spektakl „Czekanie” (premiera 1 marca 1972) według dramatu „Czekanie na Godota” Samuela Becketta, zrealizowany w konwencji widowiska poetyckiego, został zauważony i wywołał spore zainteresowanie. Twórcy Provisorium […]

To książka (a właściwie księga) wyjątkowej wagi – także w dosłownym sensie, bo waży 4 kg, stanowi dzieło 91 autorów, nie licząc twórców zdjęć, i jest bez żadnej przesady dziełem sztuki. Formę graficzną nadała księdze młoda artystka Justyna Czerniakowska, a nad całością czuwał pomysłodawca i redaktor w jednej osobie, znany reżyser Andrzej Rozhin, któremu konsultacją […]

Mało brakowało, a kabaret „Qui Pro Quo” nie otworzyłby podwojów. Józef Hłasko (dziadek Marka) komendant warszawskiej straży ogniowej pisał, że „budynek jest nieprzystosowany do potrzeb teatru (…) w razie pożaru nikt by z życiem nie uszedł”. Po przebudowie schodów wiodących do sutereny Galerii Luxenburga, łączącej ulicę Senatorską z Niecałą, gdzie zlokalizowano ten „zjawiskowy przybytek podkasanej […]

Dwa dramaty w jednym tomiku, ale nieprzypadkowo. Heiner Müller bowiem napisał utwór polemicznie nawiązujący do tekstu Brechta, tak więc czytane jeden po drugim dają obraz przemian myślenia o współczesnym dramacie. Chodzi bowiem o model dramatu, który przeciwstawia się tradycyjnie rozumianemu dramatowi europejskiemu, w którym występują wyodrębnione postacie, prawdopodobieństwo psychologiczne i, oczywiście, katharsis. Słowem o dramaty […]

„Wyjątkowe rozmowy na codzienne tematy”, brzmi podtytuł do tej książki. Trafny, trzeba przyznać. Znana w naszym, książkowym środowisku autorka i aktorka umówiła się na spotkania z osobami publicznymi, odkrywającymi przed nią swoje prawdziwe często ja. „Dlaczego wybrałam właśnie ich? Bo było w nich coś, co zafascynowało mnie, bo sama mogłam nauczyć się od nich czegoś […]

Szkoda, że wybitny reżyser zapomniał o przysłowiu: „Do trzech razy sztuka” i zdecydował się na publikację czwartego tomu retrospekcji wymieszanych chronologicznie i merytorycznie. Nie dorównuje on bowiem jakością poprzednikom. Zbiorek otwiera spisana u schyłku II wojny światowej w niemieckim obozie relacja dotycząca września 1939 zapamiętanego przez absolwenta Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej w Warszawie, gdzie jego […]