Dwujęzyczna (polska i angielska) edycja przypominająca jednego z najwybitniejszych polskich malarzy, jego twórczość, a przede wszystkim związki z Warszawą. Wojciech Gerson (1831-1901) był malarzem, pejzażystą, przedstawicielem realizmu, a także historykiem sztuki, tłumaczem i pedagogiem. Był też członkiem założycielem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (1860), profesorem w warszawskiej Klasie Rysunkowej (1872-1896), a także publicystą oraz krytykiem sztuki […]

Przewodnik cenionego varsavianisty dowodzi, że stołeczne kina wciąż pozostają oknami na świat. Były liczne, bywały piękne i prawie zawsze zatłoczone – rekomenduje tytuł redaktor Tomasz Raczek. Przy całym szacunku – i podziwie – dla mrówczej pracy red. Jerzego S. Majewskiego, dostrzegłem w książce także mankamenty. Na przykład brak mapy, toteż spacer po stolicy kinowym tropem […]

„Przed wojną Chłodna, gęsto zabudowana wysokimi kamienicami o numeracji od 1 do 68, łączyła – przez Elektoralną, Senatorską i Most Kierbedzia – drogę na Poznań z traktem na Brześć i Białystok. Była jedną z najruchliwszych arterii stolicy. Przy skrzyżowaniu z Żelazną stykało się 7 linii tramwajowych” – podkreśla w pieczołowicie udokumentowanej (ikonografia) varsavianistycznej gawędzie pt. […]

Kiedy dziennik „Życie” został wskrzeszony, redakcję zainstalowano w domu przy ulicy Topiel. Nazwa wprawdzie źle wróżyła, a dziennikarze pisma otrzymywali gratyfikacje z opóźnieniem, lecz ponury nastrój w pokojach niwelowały wonne aromaty dochodzące z przeciwnej strony jezdni. Dziś jest tam plac budowy kolejnego w Warszawie apartamentowca (czy i jego lokatorami zainteresuje się prokurator?), ale wcześniej – […]

Dowcip pojawił się w Warszawie zanim miasto zyskało status stolicy państwa – udowadnia ceniony varsavianista, na co dzień dyrektor Muzeum Woli, w zbiorku ukazującym dzieje żartów syreniego grodu. Zwraca uwagę na odwrotnie proporcjonalny stosunek humoru do czasów w jakich się pojawia. Przykładowo, najwięcej kawałów powstawało zawsze w epokach szczególnie ponurych: pod zaborami, w okresie hitlerowskiej […]

Lata dwudzieste, lata szalone, jak zwykło się je określać. Rzeczywiście, wszystko było wtedy szalone i niezwykłe. Ogromna radość z odzyskanej wolności, budowa własnego państwa. Tyle entuzjazmu, tyle nadziei. Po długiej i strasznej wojnie ludzie pragnęli żyć wesoło, wygodnie i dostatnio. Te pragnienia wyrażały się w każdej dziedzinie życia. Nowe prądy uwidoczniły się więc i w […]