Nie po raz pierwszy przyjrzymy się bliżej wyrokowi Sądu Najwyższego, którego istota sprowadza się do odpowiedzi na podstawowe pytanie prawa autorskiego: co utworem jest, a co nim nie jest. Tym razem Sąd Najwyższy rozważał ile twórczości mieści się w tabelach zawartości cholesterolu oraz kaloryczności produktów spożywczych. Bez ochrony Spór dotyczył praw autorskich do dwóch publikacji – „Podręczny licznik kalorii” oraz „Podręczny licznik cholesterolu” – do których prawa autorskie zostały na mocy umowy przeniesione przez autora, Wojciecha W., na prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą „A.” Grażynę D. Obydwa liczniki mają formę „tarczowego urządzenia do odczytu kalorii i cholesterolu w kształcie tarczy z barwnym nadrukiem, podzielonej na odrębne pola z wpisanymi w nie nazwami produktów żywnościowych oraz ze służącym do odczytu okienkiem”. Liczniki takie zamierzał wykorzystać w promocji margaryny „F.” koncern Unilever Polska SA, zwracając się do Grażyny D. z pytaniem o cenę jednego licznika. W efekcie jednak z jej oferty nie skorzystano. Wkrótce okazało się, że mimo to w ramach promocji margaryny „F.” Unilever wykorzystuje podobne liczniki, różniące się od tych oferowanych przez Grażynę D. wielkością, szatą graficzną, barwą i częściowo treścią. Grazyna D. wniosła do Sądu Okręgowego w Warszawie powództwo przeciwko Unilever Polska o naruszenie przysługujących jej praw autorskich osobistych i majątkowych do wspomnianych liczników. Sąd Okręgowy uznał, że gadżet reklamowy oferowany przez pozwaną spółkę nie jest kopią liczników Grażyny D., forma przedmiotu nie może być przedmiotem ochrony prawa autorskiego, a szaty graficzne spornych liczników są odmienne. Ponadto zdaniem sądu powódka nie wykazała, że podręczne liczniki stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach …