Odnoszę wrażenie, że „Synowi bagien” patronują: Sergiusz Piasecki, Józef Mackiewicz, Florian Czarnyszewicz, Franciszek Wysłouch, Michał K. Pawlikowski i Joseph Conrad. Słusznie? Jest w tym wiele racji, aczkolwiek literacko patronuje Wacław Kostek-Biernacki i jego kresowe opowiadania, zwłaszcza te, w których pojawia się Kostia, tajemniczy Poleszuk, dzięki któremu przemierzamy dzikie ostępy kresowe. Ale nie tylko, są faktycznie i inni patroni. W „Synu bagien” niemało odwołań do prozy Sergiusza Piaseckiego, a nawet jeden z bohaterów jest wzorowany na tym pisarzu. Inspiracją była też książka „W polskiej dżungli” Ferdynanda Ossendowskiego, który barwnie opisywał niebezpieczną ziemię poleską. No i oczywiście Conrad, do którego „Jądra ciemności” fabuła „Syna bagien” jest bezpośrednim odwołaniem, a zarówno Kurtz, jak i Marlow znaleźli swoje miejsce na jej kartach. Oficerowi, wokół którego ogniskuje się intryga, nieprzypadkowo nadał pan poetyckie nazwisko Staff? W tym wypadku jest to akurat całkowicie przypadkowe. Wspomniał pan o pisarstwie Kostka-­Biernackiego... To był kawał naprawdę bardzo dobrej literatury. Momentami ocierający …