– Jak to się stało, że Irena Kwiatkowska wybrała aktorstwo? – Właściwie trudno orzec. Chciałoby się powiedzieć: los, przeznaczenie. I coś faktycznie byłoby na rzeczy. Ale nie do końca. Po głowie nastolatki Ireny Kwiatkowskiej chodziły różne pomysły. W jej dziennikach są na przykład próby literackie. Młoda dziewczyna tworzy „powiastki”, próbuje naśladować największych. Nie powstają arcydzieła, ale widać tam miłość do literatury. I to jest najważniejsze. Niewątpliwie wpływ tutaj miał tata przyszłej aktorki. Z zawodu był zecerem, z zamiłowania – bibliofilem. W skromnym warszawskim domu przy Grzybowskiej 29 zawsze było pełno książek. Kwiatkowska kochała literaturę od dziecka i za tym, tak sądzę, poszła miłość do teatru. Poza tym w szkole dostrzeżono w niej talent aktorski. Tak się wszystko zaczęło. Studiowała aktorstwo w legendarnym Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. Zajęcia miała z wybitnymi pedagogami, przy czym najbardziej znaczącą postacią był Aleksander Zelwerowicz. Wobec Kwiatkowskiej potrafił być szczery – mówił …