Popularność kryminałów z dziecięcej półki jest czymś więcej niż odbiciem trendów dorosłej literatury. To zaproszenie do równoległej rzeczywistości, gdzie dzieci, choć czasem niedoceniane przez dorosłych, mają głos. Więcej, okazują się sprytniejsze niż większość występujących wraz z nimi autorytetów. A wszyscy wiedzą, że kryminał najlepiej smakuje w odcinkach.   Martin Widmark: Tajemnica diamentów Zakamarki Niekwestionowany król dziecięcych kryminałów nie zniechęcił swoich czytelników nawet wyznaniem, że napisanie jednego tomu przygód Lassego i Mai zajmuje mu skromne dwie godziny. Skoro pisanie może być tak proste, to lektura nie może być przecież trudniejsza! Seria „Tajemnic…” opowiada o dwójce przyjaciół, prowadzących małe biuro detektywistyczne w szwedzkim Valleby. Można pomyśleć, że pod miasteczkiem ukryty jest wielki magnes, który przyciąga oszustów i złodziei. Śledztwa prowadzone były już prawie we wszystkich budynkach widocznych na mapie miasta, a te, które zostały pominięte, na pewno doczekają się swoich historii. Opowieści Widmarka wolne są od przemocy i przelewu krwi, a portrety dorosłych gangsterów często karykaturalnie przerysowane. Co więcej, każda sprawa kończy się spektakularnym sukcesem. To czyni z tej serii idealny materiał do czytelniczych wprawek dla dzieci, które nie są jeszcze gotowe na soczysty kryminał, ale łamigłówki i logiczne myślenie sprawiają im dużą przyjemność. Kristina Ohlsson: Szklane dzieci Media Rodzina Po książkach szwedzkiej pisarki, która przewinęła się przez służby specjalne, oczekuje się ostrej gangsterki. Tymczasem …