Konstanty Jeleński miał w żyłach domieszkę krwi włoskiej i pochodził z nieprawego łoża? Był biologicznym synem Carla Sforzy, wybitnego polityka, potomka starego arystokratycznego rodu. Pewnego dnia matka pokazała Kotowi fotografię Sforzy i stwierdziła, że jest do niego uderzająco podobny. Uważała, że jedynak od dawna domyślał się prawdy o swoim pochodzeniu. Z naturalnym ojcem spotkał się jeszcze kilkakrotnie – niechętnie, wysyłany przez matkę, która liczyła na pomoc w różnych życiowych kłopotach. Sforza był wielką miłością Reny Jeleńskiej. Jej małżeństwo było niezwykle liberalne i otwarte – z mężem łączyły ją przyjacielskie stosunki, ale oboje romansowali, za obopólnym przyzwoleniem. Nałóg formalnego ojca rzutował na rozwój syna? Męża swojej matki – Konstantego Jeleńskiego seniora – Kot zawsze traktował jak ojca, wydawał się ogromnie do niego przywiązany. „Tatuś” był dyplomatą, inteligentnym i  pełnym poczucia humoru. Zapewne gdyby nie alkoholizm, wspiąłby się wyżej na szczeblach kariery. W wieku nastoletnim Kot szukał go po barach w Monachium. Potem wspierał również finansowo oboje rodziców. Ta odpowiedzialność mu ciążyła, lecz przeważały serdeczne uczucia. Związek Kota z  matką można uznać za toksyczny? Określenie „toksyczny związek” pochodzi z  języka współczesnej psychologii: spłaszcza wielowymiarowe, ludzkie relacje. Kiedy Kot był mały, Teresa Jeleńska oddała go na wychowanie swojej matce, a sama towarzyszyła mężowi na zagranicznych placówkach. Mimo to, a może właśnie dlatego, będąc nastolatkiem, był do niej nadzwyczajnie przywiązany. Tęsknił za nią, zwierzał się jej z pierwszych miłostek. Ale i coraz częściej się z nią spierał: …