1.„Szepty spoza nicości” Remigiusza Mroza nie zawiodą fanów produkcji tego z pewnością najpłodniejszego i najchętniej czytanego pisarza polskiego. Oto dialog z „rozbiegówki” tej powieści: „– Kilkadziesiąt minut temu dostaliśmy anonimowy donos. Rozmówca poinformował dyżurnego, że w okolicznych lasach znajdują się porozrzucane części ciała, i podał dokładne lokalizacje. Nie sprawdziliśmy jeszcze wszystkich, ale wygląda na to, że to nie żaden makabryczny żart. – I do czego ja jestem wam potrzebny? – spytał Zaorski, starając się, by nie zabrzmiało to źle. – Ściągnijcie jakiegoś lekarza, Kalamus na pewno chętnie kogoś oddeleguje. – Seweryn… Patrzę właśnie na tors mężczyzny. Na sam tors. – Aha. – Nie ma szyi ani kończyn. – No tak. Same torsy zazwyczaj ich nie posiadają – odparł Zaorski. – Ale to dobrze, będzie mniej krojenia na sekcji". 2. „Powrót” Nicholasa Sparksa – absolutny pewniak na liście. Kolejna książka autora uważanego za mistrza powieści romantycznej, który serca czytelniczek skradł przed wieloma laty takimi przebojami jak „Pamiętnik” czy „List w butelce”. Naturalnie, sfilmowanymi ku satysfakcji pisarza i miłośniczek opowiadanych przez niego historii. 3. Oto wizytówka „Czułego narratora” Olgi Tokarczuk: „Czy zastanawialiście się kiedyś, kim jest ten cudowny opowiadacz, który w Biblii woła wielkim głosem: »Na początku było słowo«? Który opisuje stworzenie świata, jego pierwszy dzień, kiedy chaos został oddzielony od porządku? Który śledzi serial powstawania kosmosu? Który zna myśli Boga, zna jego wątpliwości i bez drżenia ręki stawia na papierze to niebywałe zdanie: »I uznał Bóg, że to było dobre«. Kim jest to, które wie, co sądzi Bóg? Wyjąwszy wszelkie wątpliwości teologiczne, możemy uznać tę figurę tajemniczego i czułego narratora za cudowną i znamienną. To punkt, perspektywa, z której widzi się wszystko”. Kto zatem stworzył świat, życie, człowieka? Pewnie Czuły Narrator, a może Czuły Barbarzyńca? 4. Katarzyna Nosowska w „Powrocie z Bambuko” powiada: „Wolność wbrew pozorom nie przepada za dyskusją, ceni milczenie, nie zależy jej na poklasku, o nic nie rywalizuje. Lubi ciszę, nie przypina sobie dzwonków do kapelusza, nie wali kijem w garnek, żeby było słychać, że nadchodzi”. Naprawdę? To skąd się biorą nasi hałaśliwi zwolennicy (zwolenniczki!) wolności i uciekają od niej czy do niej? 5. „Firefly Lane” Kristin Hannah to rzecz o trudnej, kobiecej przyjaźni, nagłośniona – jakże by inaczej – przez Netflix. 6. „Chory ze stresu. Problemy psychosomatyczne” Ewy Kempisty‑Jeznach przekonuje o tym, że choć mózg prawie każdego z nas daje sobie radę ze współczesnymi wyzwaniami, to ciało za nim nie nadąża i reaguje chorobami psychosomatycznymi. Ze stresem na czele. 7. „Bridgertonowie” tom 1 pt. „Mój książę” Julii Quinn to znowu efekt hitu Netflixa, który podobno wywołał gwałtowne zapotrzebowanie na gorsety. A myślałem, że podobne serialowe produkcje przyczyniają się jedynie do popularyzacji knebli skutecznie eliminujących nie tyle wolność słowa, ile zdrowy rozsądek. Bo i cóż z tego, że jak powiada Marcin Wolski, „W serialu historycznym »Bridgertonowie« roi się od …