Niejednokrotnie Sąd Najwyższy wypowiadał się na temat granic prawnoautorskiej ochrony w przypadku tzw. dzieł technicznych, zaliczanych do grupy utworów „niefikcjonalnych”. Tym razem bohaterką opowieści będzie ekspertyza mykologiczno- budowlana przygotowana na użytek prac remontowych w Zamku Królewskim w Warszawie. Wacław D., inżynier, specjalista w dziedzinie melioracji i budownictwa wodnego, przygotował na zlecenie Biura Projektów Budownictwa Komunalnego SA w Gdańsku ekspertyzę mykologiczno-budowlaną. Biuro zleciło wykonanie tej ekspertyzy w związku z umową zawartą z Zamkiem Królewskim w Warszawie, której przedmiotem było wykonanie opracowania projektowo-budowlanego dotyczącego przeprowadzenia w Zamku różnych prac budowlano-remontowych. Wacław D. dostarczył zleceniodawcy zamówioną ekspertyzę. Biuro przekazało inwestorowi własne opracowanie zatytułowane „Projekt podstawowy – przebudowa i remont Pałacu pod Blachą w Warszawie”, a w jego ramach opracowanie branżowe pod tytułem „Ekspertyzy techniczne”. W tej ostatniej części wykorzystano ekspertyzę autorstwa Wacława D., jednak w wersji okrojonej, pozbawionej istotnych fragmentów, w tym zaleceń. W projekcie Biuro zawarło adnotację, że zawarte w nim rozwiązania stanowią jego własność. W spisie zawartości wymieniono ekspertyzę mykologiczno-budowlaną ze wskazaniem autorstwa Wacława D. Inżynier w sądzie Wacław D. wystąpił do Sądu Okręgowego w Gdańsku z powództwem o zasądzenie wynagrodzenia za sporządzoną opinię w wysokości 10 tys. zł oraz zadośćuczynienia za naruszenia autorskich praw osobistych w wysokości 5 tys. zł. Powództwo zostało uwzględnione. Od tego wyroku pozwana spółka wniosła apelację. Wyrokiem z dnia 2 lipca 2004 roku Sąd Apelacyjny w Gdańsku apelację oddalił, uznając, że ekspertyza sporządzona przez powoda jest przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze wyrażonym słowami i materiałem fotograficznym, a w związku …