Dość intensywnie pulsuje mi ostatnio w głowie zwrot: „sztuczna inteligencja”. Pisałem o tej nowince w ostatnim felietonie, bo szykuje się chyba coś naprawdę ważnego. Nie rozstrzygam, czy chodzi o wielki przełom, czy tylko o silną modyfikację technologiczną. Ale przy wzmożonej coraz bardziej obecności SI w kulturze materialnej prędko może dojść do znaczących przemian charakteru treści funkcjonujących na współczesnym rynku książki. Wciąż to narzędzie nie byłoby w stanie wygenerować interesujących przekazów par excellence literackich, wszelako postęp w dziedzinie prac nad narzędziami cyfrowej obsługi świata dokonuje się błyskawicznie. I teksty wygenerowane przez programy sztucznych inteligencji (piszę w liczbie mnogiej, gdyż powstało już kilka takich narzędzi, a projektowane są następne), z jakimi dotąd się zapoznałem, z pewnością wiele potrafią. Nawet jeśli budują treści trywialne lub najwyżej poprawne. Na razie ich zastosowanie dotyczy raczej gatunków prasowych: jakieś proste notki, jakiś zestaw zadanych przez redakcję dziennika materiałów o charakterze informacyjnym itd. To bez wątpienia nasza realność. Zresztą od co najmniej dekady rozprawiają o tym specjaliści. Ich na ogół posępne przewidywania zyskują materializację. Czy SI stanowi zagrożenie dla ambitnych książek pisanych „po bożemu”, czyli przez ludzi? Chyba tymczasem nie ma się czego obawiać. Ludzki wysiłek jest na razie niezagrożony tam, gdzie wymagane jest przetwarzanie informacji o wysokim stopniu wkładu emocjonalnego twórcy. Wciąż SI nie zastąpi człowieka, który dzięki swojej głowie dysponuje aparatem kreacyjnym, umiejętnością budowania złożonych całości stylistycznych, a także potrafi posługiwać się ironią. Zatem w obecnym stanie technik cyfrowych autorzy wysoce skomplikowanych powieści, esejów, oczywiście poeci nie powinni się zbytnio przejmować. Na razie, podkreślę. Chociaż troszkę dziwię się wydawcom, którzy, gnani żądzą zysku, nie kapitalizują możliwości posiadanych przez SI. Nie sprawdzałem, ale w Polsce chyba dotąd nikt nie opublikował powieści stworzonej przez sztuczną inteligencję. A to wcale nie takie niemożliwe! Po kilkunastu moich kontaktach z próbkami tekstów wygenerowanymi cyfrowo uważam, że prosty kryminał albo romans w stylu Harlequina bez problemów w zasadzie oraz błyskawicznie da się wycisnąć z bebechów maszyny. Z niewielkimi modyfikacjami. Żeby nie pozostawać gołosłownym. W tym roku nagrodę Empiku dla najlepiej …