Ustawodawcy, wydawcy i bibliotekarze na całym świecie pracują nad uregulowaniem kwestii egzemplarza obowiązkowego (eo) publikacji/zasobów elektronicznych. Panuje zgoda, co do następujących zjawisk: 1. Jest coraz więcej zasobów sieciowych (serwisów, wpisów, materiałów etc.) wartych zachowania (wiele już nie do odzyskania). Ich liczba stale przyrasta. 2. Nie wypracowano rozwiązań odnośnie do zbierania/ gromadzenia zasobów elektronicznych oraz ich udostępniania. 3. Wszystkie środowiska (wydawców, bibliotekarskie, opinia publiczna, ustawodawcy) są zgodne co do dotychczasowej formy gromadzenia oraz przechowywania eo tradycyjnych publikacji (drukowanych, audiobooków, publikacji elektronicznych na nośnikach fizycznych). Eo służy zachowaniu dziedzictwa. 3. Nie ma zgody w sprawie udostępniania eo tradycyjnych publikacji. Eo często staje się normalnym egzemplarzem bibliotecznym, udostępnianym czytelnikom, z czym nie zgadza się środowisko wydawnicze, także część środowiska bibliotecznego podziela to stanowisko. Ten brak zgody co do udostępniania nasila się, gdy przechodzimy do dyskusji nad eo zasobów elektronicznych/ cyfrowego eo publikacji drukowanej. Kierunki prac Obecnie światowe prace nad egzemplarzem obowiązkowym publikacji/zasobów elektronicznych toczą się wokół: 1. Określenia zakresu działania – np. czy wpisy z Wikipedii też mają być gromadzone jako eo? Co z materiałami chronionymi DRM bądź hasłem? Co z zasobami multimedialnymi? Co z bazami danych? etc. 2. Wypracowania odpowiedniej terminologii – np. znikają takie pojęcia jak czasopismo, książka, publikacja/dokument. Są one zastępowane przez takie terminy zasób (resourse) oraz dzieło (work). We wdrażanych regulacjach nie korzysta się z terminu e-book. 3. Opracowania procedur technicznych dla zdalnego (on-line) pozyskiwania zasobów bibliotecznych/ dzieł obłożonych obowiązkiem eo oraz policzenia, ile to będzie kosztować podatników. 4. Przygotowania odpowiednich narzędzi prawnych. Należy podkreślić, że wszystkie prace obejmują wszystkie cztery wątki. Bez określenia zakresu nie można opracować procedur czy policzyć kosztów operacji. To z kolei wymusza przyjęcie odpowiednich narzędzi prawnych, które muszą opierać się na rozpoznaniu zjawisk oraz odpowiednim ich nazwaniu. W ramach dyskusji pomiędzy członkami FEP w marcu tego roku do Polskiej Izby Książki roku nadeszły trzy ważne informacje …