W najnowszym numerze miesięcznika „WPiS” (Wiara, Patriotyzm i Sztuka), nr 4 (126) datowanym 20 kwietnia – 24 maja, w artykule zatytułowanym „Kiełbasa i igrzyska” bardzo krytycznie o działaniach władz w sferze książki wypowiedział się Leszek Sosnowski, prezes zarządu wydawnictwa Biały Kruk z Krakowa, wydawcy tego czasopisma. Czytamy tam o sytuacji księgarstwa: „blisko 20 lat temu liczbę punktów sprzedaży książek obliczano na ok. 4,5 tys.”, a teraz jest 1786. W dalszej części tekstu autor dodaje, że ta liczba księgarń „jest mocno zawyżona”, bo „tylko bowiem 1087 z nich to stuprocentowe księgarnie, reszta to punkty, gdzie książka jest uzupełnieniem dla innych towarów albo usług gastronomicznych”. Dodaje przy tym, że dane te pochodzą z końca 2018 roku, „a w okresie pandemii zlikwidowanych zostało kolejnych 200 do 300 placówek”. Ocena działań władz, a raczej ich wieloletniego braku, jest wysoce negatywna: „dawniej tłumaczono, że placówek jest mało i systematycznie upadają, bo są za biedne – znikąd nie znajdowały pomocy. A przecież państwo w ramach środków na kulturę zobowiązane było stworzyć system pomocowy dla księgarń niezależnych, bo one były nie tylko, i nie przede wszystkim, sklepami, lecz właśnie ośrodkami kultury”. Jednak polityka państwa prowadzona według zasad neoliberalnych, „w znacznym stopniu dziś już potępionych”, nie zajmowała się losem księgarń: „jego włodarze troszczyli się głównie o to, co by tu jeszcze za psie pieniądze sprywatyzować i nie zaprzątali sobie głów jakąś tam kulturą. Tak więc księgarnie wciąż upadają”. …