Właścicielem najbardziej prężnego w Łodzi okresu międzywojennego przedsiębiorstwa poligraficznego był Bolesław Kotkowski, urodzony w 1886 roku w zamożnej łódzkiej rodzinie robotniczej. Ukończył szkołę średnią oraz 6-miesięczny kurs buchalteryjny. Pracował jako przedstawiciel różnych firm handlowych oraz administrator nieruchomości będących w zarządzie miasta. W 1912 roku podjął pracę w zakładach poligraficznych należących do Zygmunta Terakowskiego, co w decydującym stopniu zaważyło na jego dalszym życiu zawodowym. Kotkowski, człowiek energiczny i słynący z solidności, objął kierownictwo działu handlowego i bardzo dobrze wywiązywał się ze swojej funkcji, zdobywając dla firmy liczne zamówienia i w dużym stopniu przyczyniając się do jej rozwoju. Już wcześniej dał się poznać łódzkiej społeczności, szczególnie polskiej, jako aktywny działacz gospodarczy. W 1907 roku został członkiem Stowarzyszenia Wzajemnej Pomocy Pracowników Prze­mysłowo-Handlowych guberni piotr­kowskiej, której jednym z głównych celów była obrona interesów Polaków zatrudnionych w przemyśle i handlu. Kiedy w 1915 roku organizacja zmieniła nazwę na Stowarzyszenie Handlowców Polskich, z inicjatywy pana Bolesława założono przy niej składnicę spożyw­czą oraz chór męski, którym on sam kierował, zasłynąwszy wcześniej jako utalentowany śpiewak. Również w cza­sie I wojny światowej Kotkowski został członkiem VI Łódzkiego Towarzystwa Pożyczkowo-Oszczędnościowego, a z czasem wszedł w skład jego komi­sji rewizyjnej. Największy rozwój tego stowarzyszenia nastąpił już w wolnej Polsce. W roku 1919 liczyło ono 1210 członków, prowadziło kursy handlo­we oraz bibliotekę z czytelnią, nato­miast składnica spożywcza rozrosła się w osobne stowarzyszenie spółdzielcze. Stowarzyszenie Handlowców Polskich wzbogaciło się o sekcję teatralną oraz inne o charakterze kulturalnym. Kot­kowskiego wybrano do Rady Miasta Ło­dzi, w której aktywnie działał w latach 1919-1922. Od roku 1923 zaniechał on działalności samorządowej i kultural­nej, koncentrując się na sprawach go­spodarczych. W 1919 roku Kotkowski wraz z Bo­lesławem Froelichem, pasierbem Tera­kowskiego, odkupili od tego ostatnie­go 75 proc. maszyn, innych urządzeń oraz surowców za kwotę 200 tys. ma­rek polskich. Interes był korzystny dla nabywców, bo jednorazowo zapłacili oni tylko 30 tys. marek, a pozostałą na­leżność spłacali w miesięcznych ratach po 5 tys. Mieli również prawo pierw­szeństwa do odkupienia pozostałych 25 proc. zasobów przedsiębiorstwa za 66 tys. Powstało więc nowe przedsię­biorstwo poligraficzne będące własno­ścią spółki: Kotkowski – Froelich – Tera­kowski. Wkrótce objęli je w posiadanie Kotkowski i Froelich, gdyż Terakowski odsprzedał im swoje udziały i wyco­fał się z działalności gospodarczej. Od początku roku 1921 firma funkcjono­wała pod nazwą „Kotkowski i Froelich”. Froelich, który w niedługim czasie tak­że wycofał się ze spółki i założył wła­sne przedsiębiorstwo, zarządzał w niej sprawami technicznymi, a Kotkowski objął kierownictwo części handlowej i administracyjnej. Dzięki bliskiej współ­pracy Kotkowskiego z oddziałem łódz­kim Banku Ziemi Polskiej w Lublinie oraz zażyłej znajomości z dyrektorem oddziału Alojzym Kamieńskim, powo­łano spółkę z ograniczoną odpowie­dzialnością „Bolesław Kotkowski i Ska. Zakłady Graficzne”. Spółka przejęła na własność budynek przy ul. Piotrkow­skiej 91, którą Kotkowski zakupił na rzecz Towarzystwa Banku Ziemi Pol­skiej w roku 1920. Budynek, odkupiony od wyprzedających swój majątek łódz­kich Niemców, posiadał maszyny dru­karskie, litograficzne oraz urządzenia introligatorskie. Jego kapitał zakładowy wynosił 5 mln. marek polskich, z czego pan Bolesław miał udział w wysokości 40 proc., a pozostałe 60 proc. było wła­snością Banku. Na początku 1922 roku Kotkowski dysponował już udziałem 55 proc., a w maju tego samego roku zo­stał właścicielem całości. Szybki wzrost zamówień W ten sposób przy ul. Piotrkowskiej 91 rozpoczęła działalność firma pod na­zwą „Bolesław Kotkowski i Ska. Zakła­dy Graficzne. Spółka Akcyjna w Ło­dzi”. Specjalnością przedsiębiorstwa stał się druk dużych nakładów opako­wań i etykiet dla przemysłu spożyw­czego, chemicznego, włókienniczego i kosmetycznego. Na przykład w ca­łej Polsce słynęły pudełka zapałczane, butelki piwa oraz wytrawnych trunków zaopatrzone w estetyczne, barwne na­klejki wychodzące spod maszyn Kot­kowskiego. Nastąpił szybki wzrost za­mówień ze strony różnych sektorów handlowych, przemysłowych i nie tyl­ko, gdyż Zakłady Graficzne przy Piotr­kowskiej 91 realizowały również zamó­wienia wydawnicze, czasopiśmiennicze i książkowe. Największymi klientami przedsiębiorstwa Kotkowskiego byli m.in.: Państwowy Monopol Tytoniowy, Państwowy Monopol Zapałczany, Fa­bryka Czekolady A. Piaseckiego w Kra­kowie, piwowarskie Towarzystwo Akcyj­ne Haberbusch i Schiele w Warszawie, Wytwórnia Wódek i Likierów J. Glinki w Poznaniu, Fabryka Likierów Alfreda hr. Potockiego w Łańcucie. Kotkowski dbał o wysoką jakość swo­ich druków. W jego firmie często stoso­wano 6-kolorowy druk litograficzny oraz tłoczenia na sucho wraz ze złoceniami. Wypuszczane na rynek książki były bo­gato ilustrowane, drukowane techniką typograficzną. Przy ich okładkach, jak również przy druku wielobarwnych ety­kiet …