Właśnie minął rok od powołania Sekcji Wydawców Beletrystycznych PIK. Wydaje się, że Sekcja skupiła się w największym stopniu na bieżących problemach wydawców w zakresie dystrybucji, swoje zaangażowanie dzieląc między reakcję i „gaszenie” doraźnych pożarów, a prace nad stworzeniem projektu Ustawy o książce. Jak podsumowałaby pani ten okres? Był to okres niełatwy dla naszej branży, czego dowodzą liczne przejęcia, upadłości, czy decyzje o zaprzestaniu działalności biznesowej – nawet wśród członków naszej sekcji nastąpiły zmiany własnościowe. Dystrybucja z kolei obniżała swoją rentowność, stosując walkę cenową pomiędzy kanałami, a to przekładało się na opóźnienia w płatnościach. Ciężko się funkcjonuje w takich warunkach. Część rynku – oczywiście ta popierająca model przywołanych rozwiązań prawnych (Ustawy o książce – red.) – oczekuje jak najszybszych rozstrzygnięć w tym zakresie. Jak wytłumaczyć im, że 12 miesięcy to okres stanowczo zbyt krótki, aby wypracować odpowiednią formułę prawną. Aby przygotować tego typu zmiany prawne jak ustawa o książce, potrzeba czasu. Zaczęliśmy od przekonywania uczestników własnej branży do słuszności wprowadzenia sztywnych cen, jednocześnie spotykając się z kluczowymi politykami, by zbadać, czy jest na to zgoda polityczna. Kilka lat temu Minister Zdrojewski jednoznacznie stwierdził, że aktualnie rządząca opcja polityczna nie wyrazi zgody na regulowanie rynku. Teraz wiemy, że osobiście jest takiej zmianie przychylny. Ponadto same, czysto techniczne, prace nad przygotowaniem projektu ustawy również wymagają czasu – chcemy wykorzystać doświadczenie państw, w których taka ustawa istnieje, by zminimalizować ryzyko …