Najłagodniej rzecz ujmując: 2010 to był męczący rok. Trudno też byłoby go zaliczyć do najbardziej udanych w książkowej branży. W zasadzie, czegokolwiek dotknąć, to same problemy i jakoś brakuje nadziei, że w najbliższym czasie uda się je rozwiązać. Chociaż nigdy nie jest absolutnie beznadziejnie, wszak jak powszechnie wiadomo, „jeszcze tak nie było, żeby jakoś nie było”. Tyle że sedno tkwi w owym niewinnie brzmiącym słowie: „jakoś”… Niezerowy VAT na książki stał się faktem, a na pytanie: „Co z tego wynika poza tym, że książki będą droższe?” – sensownej odpowiedzi brak. Ale oczywiście „jakoś” to będzie. Czytelnictwo w Polsce spadło do poziomu rekordowego w skali europejskiej. No i co z tego?… Polska „jakoś” to wytrzyma, w końcu czytanie to „jakiś” mało istotny drobiazg w sferze „nadbudowy” i gdzie mu tam do prawdziwie ważnego problemu, jakim jest chociażby nieczytelny (a w zasadzie nieistniejący) rozkład jazdy PKP. Warszawskie Międzynarodowe Targi Książki w wydaniu Ars Polony ostatecznie i bezapelacyjnie przestały się liczyć jako najważniejsze święto książki w Polsce. Ale „jakoś” to przetrzymamy, w końcu świetność muzycznego festiwalu „Warszawska Jesień” też kiedyś przeminęła i świat się „jakoś” nie zawalił. Powszechne przyzwolenie na kradzież książek – zwłaszcza naukowych i edukacyjnych – osiągnęło, poprzez masową, niczym nieograniczona multiplikację, poziom nienotowany nigdzie na świecie. Społeczna aprobata dla procederu nielegalnego kopiowania cudzej własności intelektualnej jest w naszym kraju …