Tegoroczne Targi Książki w Londynie przeszły do historii… Czy to oznacza, że przeszły do Historii? Tego nie wiem. Historia to zweryfikuje. Myślę jednak, że nie zdarzyło się na nich nic, co spowodowałoby, że Historia się o nie kiedyś upomni. Typowy, charakterystyczny szum i gwar, ci sami ludzie o tych samych wyrazach twarzy, te same (choć niby inne) książki, te same uśmiechy i taki sam mrówczy biznes… Jak co roku na wszystkich dużych międzynarodowych targach książki w Europie i na świecie. No, może z jednym wyjątkiem: jak wiadomo, Międzynarodowe Targi Książki w Warszawie są największe, najważniejsze z najważniejszych i stanowią niedościgły wzór dla wszystkich organizatorów tego rodzaju imprez na naszej planecie. Można wędrować po świecie z targów na targi i nigdy człowiek nie będzie pewny powodzenia ich kolejnych edycji – zawsze jednak można mieć pewność, że warszawska impreza rokrocznie przechodzi do Historii jako wielkie i coraz większe wydarzenie kulturalne w Europie. Londyn, Frankfurt, Paryż, Bolonia? No cóż, niech amatorzy uczą się od warszawskich profesjonalistów, jak się robi porządne targi książki. Zresztą nie warto powtarzać oczywistości. Przecież wiadomo, że Warszawa, jak co roku, pobije wszelkie dotychczasowe rekordy. Będzie więcej wystawców (w tym również prezentujących biżuterię, kadzidełka, wypchane łosie, borsuki, nagrania świergolących ptaszków itp.), więcej zwiedzających i więcej kupujących, więcej przemówień… Z tym większą radością należy więc oczekiwać kolejnej majowej edycji spotkania z książką w gościnnych progach Pałacu Kultury i Nauki (d. im. Józefa Stalina). Będzie dobrze, czego niewątpliwym dowodem okaże się masakryczna klikalność (dziękuję pani Dodzie za twórczy wkład w rozwój współczesnej polszczyzny) na stronie internetowej Ars Polony. W konkursie na klikalność Warszawa też okaże się najlepsza, bo niby czemu nie. A w Londynie było normalnie, czyli męcząco i ospale jak w popołudniowy piątek w naszych …