Bank Pekao S.A. opublikował w połowie kwietnia raport zatytułowany „Papier – tradycyjny produkt, nowoczesna branża. Sytuacja polskiego przemysłu papierniczego w dobie cyfryzacji i gospodarki w obiegu zamkniętym”, omawiający stan przemysłu papierniczego i rolę tej gałęzi przemysłu w nowoczesnej gospodarce. Omówienie raportu zaczyna się od stwierdzenia, że „przemysł papierniczy to ważny, choć czasem niedoceniony obszar polskiej gospodarki”. Nie sprecyzowano jednak, kto go nie docenia, bo takie stwierdzenie z pewnością nie może się odnosić do podmiotów z rynku książki, a zwłaszcza drukarni i wydawnictw, które od sytuacji w przemyśle papierniczym są ściśle uzależnione. Z natury rzeczy raport przygotowany w sektorze bankowym pozostaje na wysokim poziomie ogólności, a podstawowe jego tezy sprowadzają się do dobrze nam znanych stwierdzeń o dobrej kondycji przemysłu papierniczego w Polsce, wysokim poziomie eksportu oraz o spadku zapotrzebowania na papiery graficzne. Z zadowoleniem można natomiast przyjąć stwierdzenie, że przemysł papierniczy jest „jednym z najszybciej rosnących działów przetwórstwa przemysłowego w Polsce”. Jego wartość określona jako „produkcja sprzedana we wszystkich ogniwach łańcucha od pozyskania surowca po gotowe wyroby z papieru” wynosiła w 2019 roku 43,5 mld zł. Wartość ta rośnie w tempie prawie 8 proc. rocznie i „jest to jeden z najlepszych wyników w krajowym przemyśle na przestrzeni ostatniej dekady”. Do tego „mimo zmieniającego się świata, sektor dynamicznie się rozwija i ma przed sobą dobre perspektywy”. Według Kamila Zduniuka, eksperta z Departamentu Analiz Makroekonomicznych w Banku Pekso S.A., który opracował opublikowany raport, „pod względem udziału sektora papierniczego w PKB kraju znajdujemy się na trzecim miejscu w UE, a jego dynamika wzrostu zdecydowania przewyższa pozostałe państwa unijne. W efekcie nasza pozycja z roku na rok rośnie. Już teraz możemy mówić, że należymy do stosunkowo wąskiej grupy krajów specjalizujących się w papiernictwie. Naszą domeną są przede wszystkim gotowe wyroby”. Cechą charakterystyczną łańcucha wartości jest przy tym „silna importochłonność” jego początkowych etapów, a więc surowców i półproduktów. Spada …