Historycznie ten dzień wiąże się z dwoma wielkimi nazwiskami literatury światowej – 23 kwietnia to data śmierci Cervantesa, urodzin i śmierci Szekspira. Od 1926 roku w Katalonii obchodzono dzień książki, a w 1995 roku organizacja UNESCO ogłosiła 23 kwietnia Światowym Dniem Książki i Praw Autorskich. Z inicjatywy Polskiej Izby Książki, która w 2008 roku zaprosiła Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich, Polskie Towarzystwo Wydawców Książek, Stowarzyszenie Wydawców Katolickich, Stowarzyszenie Wydawców Szkół Wyższych, Izbę Księgarzy Polskich oraz Stowarzyszenie Księgarzy Polskich do współpracy przy organizacji obchodów, zaczęto traktować ten dzień jako święto rynku wydawniczego, autorów i czytelników. O czym to święto jest dzisiaj? Po pierwsze o obiegu wydawniczym, który łączy osoby piszące, tłumaczące, studia graficzne, wydawnictwa, firmy dystrybucyjne i księgarskie, wreszcie szeroki krąg odbiorców zajmujących się czytaniem, ale też recenzowaniem, krytyką literacką, również edukacją, nauką czy udostępnianiem książek w bibliotekach. Wielokrotnie role te przenikają się i łączą, a bieżąca gorąca dyskusja na temat wzajemnych relacji i zależności pokazuje, jak mocno uczestnicy tego obiegu są zaangażowani w jego przebieg. Po drugie jest o wspólnocie lektur, które jednocześnie pozwalają zachować pamięć o dokonaniach poprzednich pokoleń i są zapisem tradycji (nie tylko literackich), ale są też źródłem …